Weinig tijd

RIEMST -

Een woon-zorgcentrum runnen is een niet te onderschatten taak. De bewoners zelf mogen dan al een groot deel van de dag op hun kamer of in de crearuimte doorbrengen, voor de directie is het aanpakken geblazen. Wanneer dan een nieuwe vleugel wordt geopend, een Vlaams minister op bezoek komt en er nadien nog een hapje en een drankje moet worden geserveerd, dan blijft er weinig tijd over voor het obligate fotomoment. We waren er uiteraard niet bij, maar vermoedelijk ging het ongeveer als volgt. Fotograaf: “Bon, wat is hier ongeveer de bedoeling? Directeur: “Wel, we openen zo dadelijk een nieuwe vleugel, en om eerlijk te zijn heb ik niet gek veel tijd.”

Fotograaf: “Dat komt goed uit, want ik moet ook op de klok letten. Die nieuwe vleugel, is dat iets?”

Directeur: “Ja echt wel. Moderne architectuur, multifunctioneel, strak en veel glas. Inzetten op kleinschalig wonen met een hoge mate van autonomie voor de bewoners. Een pareltje eigenlijk. Heeft 8,5 miljoen gekost.” Fotograaf: “Mooi zo. Maar ik wil het effe buiten doen, als het niet stoort. Dan ben ik ook al dichter bij de parking en kan ik zo weer weg. Een voorkeur?” Directeur: “Maar we kunnen misschien in de nieuwe vleugel…” Fotograaf: “… Buiten is beter. Met het licht en zo.” Directeur: “Wel euh, dan stel ik voor dat we ergens te midden onze groenvoorziening…” Fotograaf: “Groen is altijd goed. Heeft u plantenbakken?” Directeur: “Plantenbakken? Ik dacht eerder aan ons tuintje, waar de bewoners die nog mobiel zijn dagelijks…” Fotograaf: “Plantenbakken zijn prima hoor. Eens kijken, gaat u daar eens staan als u wil.” Directeur: “Zal ik hier zo precies tussen die twee bakken gaan staan, dat heeft toch een beetje evenwicht in beeld, niet?” Fotograaf: “Moet niet per se hoor, we doen niet aan kunst. Haha. Nee nee, zo’n beetje voor die ene is goed. Eens rap kijken of de horizon goed staat…” Directeur: “Ja, staat de horizon goed?” Fotograaf: “Niet echt, maar goed. Zo zal ook wel lukken. Ze kunnen dat op de krant altijd nog bijknippen.” Directeur: “Moet ik trouwens per se op de foto? Ik ben daar niet zo geschikt voor, vind ik altijd.” Fotograaf: “U doet het voortreffelijk. Nog heel even gewoon in de lens kijken.” Directeur: “Zoiets? Of had u graag een andere blik, een specifieke houding misschien? Iets met mijn handen eventueel?” Fotograaf: “Nee hoor. Is perfect zo. Ik zeg altijd ‘het is wat het is, hé’. Haha.” Directeur: “Inderdaad, Fotograaf: “En…. Klik!” Directeur: “Nog een paar voor de zekerheid?” Fotograaf: “Nope, is helemaal goed. Bedankt nog. Kan ik zo door de slagboom?”

hahaha.”