Limburg krijgt niet waar het recht op heeft
John Crombez Conclusie
Op basis van de budgetten 2012-2015 krijgt de provincie Antwerpen jaarlijks 81 miljoen euro ‘te veel’. De overbedeling van het Steden- en Gemeentefonds van 251 miljoen euro per jaar - hoofdzakelijk voor de stad Antwerpen - geeft een vertekend beeld. Daarnaast wordt de provincie ook in de beleidsdomeinen Wonen (+78 miljoen euro) en Mobiliteit en Openbare Werken (+46 miljoen euro) overgefinancierd.
Dit verdoezelt dat de provincie op heel wat beleidsdomeinen minder krijgt dan waar ze recht op heeft. is het meest treffende voorbeeld. Van de onderfinanciering van 162 miljoen euro staat 125 miljoen euro op conto van de post ‘werkingsmiddelen hogescholen en universiteiten’ en 42 miljoen euro op personeelskosten kleuter- en lager onderwijs. In het secundair en volwassenenonderwijs is er een overfinanciering van 6 miljoen euro.
Rekening houdend met het bevolkingsaantal in die doelgroepen krijgt de provincie ook te weinig voor
Inzake subsidies voor voorschoolse opvang bedraagt de onderfinanciering 29 miljoen euro per jaar en inzake gehandicaptenzorg (middelen uit VIPA) gaat het jaarlijks om 57 miljoen euro.
kinderopvang en gehandicaptenzorg.
Onderwijs
De provincietoets duidt Vlaams-Brabant als de onbetwiste leider aan. In verhouding tot zijn bevolking/doelgroepen/ oppervlakte krijgt die provincie jaarlijks 245 miljoen euro teveel aan Vlaamse middelen.
Dat is voor het grootste stuk het gevolg van de middelenverdeling in het beleidsdomein (+231 miljoen euro): terwijl de onderfinanciering voor personeel in het secundair onderwijs 90 miljoen euro bedraagt, worden de personeelskosten in het kleuteronderwijs en vooral de werkingsmiddelen voor hogescholen en universiteiten overgefinancierd met respectievelijk 29 en 259 miljoen euro. Inzake kinderopvang en gehandicaptenzorg krijgt Vlaams-Brabant 63 miljoen euro meer dan waar het volgens die doelgroepen in zijn provincie recht op heeft. Daarnaast is er een grote overfinanciering in de (+56 miljoen euro) en door het Wetenschappelijk Onderzoek en de steunprogramma’s van het Agentschap voor Innovatie door Wetenschap en Technologie (105 miljoen euro).
Welzijn en Ouderenzorg
bedraagt.
Onderwijs
VDABkantoren Fonds voor
In twee beleidsdomeinen krijgt Vlaams-Brabant niet waar het recht op heeft: het Gemeentefonds met een onderfinanciering van 165 miljoen euro en in het beleidsdomein
waar die 41 miljoen euro Net als die andere perifere provincie krijgt ook Limburg van de Vlaamse overheid niet waar het recht op heeft. De onderfinanciering bedraagt 184,21 miljoen euro per jaar.
De grootste boosdoener is het
waaruit Limburg in verhouding met zijn bevolkingsaantal jaarlijks 74 miljoen euro te weinig krijgt. Hetzelfde geldt voor het Fonds voor Wetenschappelijk
en de steunprogramma’s van het Agentschap voor Innovatie door Wetenschap en Technologie. Daaruit komt jaarlijks 33 miljoen euro te weinig naar Limburg. Ook het beleidsdomein Mobiliteit en Openbare
is een pijnpunt: voor werkingsmiddelen en investeringen door de Administratie Wegen en verkeer Limburg ging het in 2013 en 2014 om net geen 20 miljoen euro onderfinanciering per jaar; en gezien haar kilometers waterwegen in beheer gaf zelfs nv De Vlaamse Waterweg (met hoofdzetel in Hasselt) in die periode jaarlijks 9,4 miljoen euro te weinig aan deze provincie.
Onderzoek
Werken
Steden- en Gemeentefonds
Erfgoed Omgeving
Enkel in de beleidsdomeinen (archeologie- en restauratiepremies) en (Vlaamse Landmaatschappij en De Watergroep) krijgt deze provincie jaarlijks telkens ongeveer 5 miljoen euro meer dan zijn bevolkingsaandeel vereist.
“De conclusies van de Limburgtoets blijven overeind: de Limburgers krijgen niet waar ze recht op hebben, maar de West-Vlamingen nog veel minder”, besluit John Crombez. “Kortom, Vlaanderen is niet goed voor de twee perifere provincies. Het geld gaat vooral naar de Vlaamse ruit. En alsof dit allemaal nog niet oneerlijk genoeg is, zullen het vooral Limburgers en WestVlamingen zijn die de nieuwe kilometerheffing, als die er komt, zullen betalen. Dat dit gebeurt na jarenlange centralisatie van administratieve en andere diensten in Brussel maakt dit dubbel pijnlijk.”