Ooievaars krijgen ooievaar op bezoek
Het ooievaarskoppel dat broedt in Maaseik heeft anderhalve maand geleden zelf de ooievaar op bezoek gehad. Erwin Christis van Limburgs Landschap kon met een drone foto’s maken van de vier kersverse kuikens.
Het is nu het vijfde jaar op rij dat er ooievaarskuikens uit het ei kruipen in Tösch-Langeren, een natuurgebied dat deel uitmaakt van het grotere Grenspark Kempen-Broek. Net zoals vorig jaar zijn het er vier. “Een groot nest”, bevestigt ook conservator Francis Telen van Limburgs Landschap. “Meestal krijgt een ooievaar maar twee of drie kuikens. Dat het er vier zijn, wil zeggen dat het koppel hier voldoende voedsel vindt. Dat er veel amfibieën, muizen, mollen en jonge konijntjes zitten dus.”
Telen denkt dat de kuikens – die al flink uit de kluiten gewassen zijn – ongeveer anderhalve maand oud zijn. “Dat betekent dat ze binnen een kleine maand op de rand van het nest te bewonderen zijn. Dan nodig ik iedereen uit om eens te komen kijken in ons natuurgede bied. En voor wie niet kan wachten, het is nu ook al de moeite. De jongen steken hun kopjes al regelmatig boven de rand uit.”
Geëlektrocuteerd
Vijf jaar op rij broedende ooievaars in Neeroeteren, dat is een succesverhaal. Maar wel eentje met de nodige tegenslagen. “De eerste partner van moederooievaar Lisa kwam enkele dagen na
Zo’n groot nest wil zeggen dat er hier veel amfibieën, muizen, mollen en konijntjes zitten om de kuikens te voeden
Francis TELEN
geboorte van de eerste drie kuikens niet meer terug. Twee kuikens overleefden het toch en vlogen richting zuiden. Helaas verongelukte er eentje tijdens die tocht tegen een elektriciteitsdraad.” Een jaar later lokte Lisa opnieuw een mannetje naar Neeroeteren. Samen kregen ze drie gezonde kuikens in hun nest op een afgeknotte populier in Tösch-Langeren. De drie kuikens overleefden het en trokken samen met vader ooievaar naar warmere oorden.
Rampjaar
2017 was voor het enige broedende ooievaarskoppel in Limburg tot nu toe het enige rampjaar. Geen enkel kuiken overleefde het. Begin vorig jaar was er meer tegenslag toen de populier waar Lisa telkens haar nest bouwde sneuvelde in een winterstorm. “Vorig jaar telden we net als dit jaar vier kuikens. En dat bleken er te veel”, zegt Telen. “De ouders kregen amper genoeg voedsel verzameld. En toen Lisa haar poot brak, konden ze die vier jongen niet blijven voeden. Vogelspotters konden zelfs filmen hoe Lisa één jong uit het nest werkte omdat het koppel het werk niet meer aankon. De natuur is keihard op zo’n moment.”
Klein ooievaarsdorp
Schrik dat Lisa opnieuw een kuiken gaat opofferen, heeft Telen niet. “Dat manoeuvre kwam door die gebroken poot. Nu is ze gezond en gaan we ervan uit dat alle kuikens blijven leven.”
En bij vzw Limburgs Landschap hopen ze op nog meer. “Voor het tweede jaar op rij hebben we in de buurt drie volwassen ooievaars zien vliegen. We sluiten niet uit dat het de eerste jongen van Lisa zijn omdat van ooievaars geweten is dat ze naar hun geboorteplek terugkeren. Het kan dus. Maar zekerheid hebben we pas als we de ringen kunnen aflezen. Wij hopen er in ieder geval, op en hopen ook dat er hier nog enkele nesten bijkomen. Een groot ooievaarsdorp zal het hier wel nooit worden, daar is geen plaats voor. Maar enkele koppels zou goed zijn. Dan zijn we voor lang gelanceerd”, besluit Francis Telen.