Eerste vrijwilligers Wolf Fencing Team leren hekken plaatsen tegen wolven
Dit weekend is het Wolf Fencing Team Belgium van start gegaan op een weiland in Peer.
Natuurpunt en WWF België namen het initiatief om, in navolging van Nederland, een gespecialiseerd team van vrijwilligers samen te stellen om veehouders te helpen hun dieren te beschermen tegen hongerige wolven. “Maar liefst 120 vrijwilligers hebben zich op korte tijd al aangemeld. De bedoeling is dat er telkens in groepjes van zes aan een omheining zal gewerkt worden”, legt Pepijn ’t Hooft van WWF uit. “In elke ploeg coördineren teamleiders de werkzaamheden. Zo’n twintig à dertig vrijwilligers hebben zich opgegeven voor deze functie.”
Praktijklessen
Zaterdag kregen die vrijwilligers een wat uitgebreidere en meer technische opleiding, zodat zij ook andere vrijwilligers instructies kunnen geven. De bedoeling is ook snel operatief te worden, want in de nazomer en de herfst zullen Naya, Gust en hun nakomelingen naar verwachting weer actief worden. In het gebied waar de wolven actief zijn, is naar schatting 600 kilometer omheining nodig om het vee te beschermen. “De eerste geïnteresseerde veehouders hebben zich al gemeld. Ze moeten wel zelf het materiaal aankopen, maar krijgen daarvoor een subsidie van 80 procent. Daarnaast zullen we ook zelf actief op zoek gaan naar veehouders en hen sensibiliseren. De vrijwilligers helpen dan met het plaatsen van de omheining”, aldus ’t Hooft. Na een korte theoretische uiteenzetting ging het zaterdag al meteen naar een naburig weiland in Peer dat eigendom is van de stad. Deskundigen van Gallagher Belgium, gespecialiseerd in elektrische afrasteringen, gaven er aan de hand van proefopstellingen praktijkinitiaties. Doel is dat er op een snelle manier hoogkwalitatieve afrasteringen geplaatst kunnen worden.
Schrikdraad
“We lieten de vrijwilligers kennismaken met de drie meest voorkomende situaties die ze zullen tegenkomen bij veehouders”, vertelt Davy Haesen van Gallagher. “Zo moeten bestaande rasteringen aangepast worden om bestand te zijn tegen wolven. Een wolf gaat in de eerste plaats altijd proberen om onder een omheining te kruipen, dus is het belangrijk om onderaan de nodige schrikdraad te voorzien. Als dit te complex is, kan er een nieuw raster of een tijdelijk nachtverblijf geplaatst worden. Tenslotte staan we ook stil bij de ‘rescuekit’, een mobiel en tijdelijk raster dat bij een concrete dreiging al geruime tijd gebruikt wordt.” De vrijwilligers moeten hierbij telkens enkele basisprincipes voor ogen houden. “Goed materiaal dat slecht geplaatst wordt, zal niet helpen. Het totaalplaatje moet goed zijn. Een veiligheidsrisico is er niet echt. Het gaat telkens om korte stroomschokken die afschrikken, maar die niet schadelijk zijn voor mens of dier.
Wolf aanvaarden
De vrijwilligers zijn vooral wolvenliefhebbers. Een van hen is de 42-jarige Jelle Vanderstraeten uit Hasselt. “Ik heb me hiervoor heel bewust opgegeven. In elk goed functionerend ecosysteem is de aanwezigheid van toproofdieren essentieel”, aldus de Hasselaar. “Belangrijk hierbij is dat de wolf aanvaard wordt, en dat draagvlak komt er niet als er wekelijks schapen sneuvelen. Daarom is dit initiatief belangrijk. Het zal wel wat van mijn vrije tijd vergen, maar in de natuur bezig zijn is altijd een hobby geweest.”
De 31-jarige biologe Sanne Ruyts uit Leuven vindt het een eer om deel uit te maken van het eerste Wolf Fencing Team. “Het is een mooie manier om samenleven met wolven mogelijk te maken. En het geeft een goed gevoel om daaraan te kunnen bijdragen. Beroepshalve werk ik niet met wolven, maar via hobbyprojecten ben ik wel betrokken bij onderzoeken rond de dieren in het buitenland. De tijd die ik erin steek, voelt helemaal niet als een opoffering.”
Preventie
Franky Guldentops of ‘Lobo Franky’ uit Kontich heeft al meer dan twintig jaar een passie voor de wolf. Hij heeft zelf wolfshonden en is als vrijwilliger in Rusland actief in het onderzoek naar wolven. “Ik help biologen in hun veldonderzoek en met sporenonderzoek, via een ECO-vrijwilligersproject. Het zijn prachtige dieren, maar de wolf is een roofdier. Dat schapenhouders niet zitten te wachten op zijn komst, is duidelijk. Zelf heb ik ook geiten, schapen en paarden. Ik moet er niet aan denken dat die worden gepakt door een wolf. Daarom moeten we iets doen. Preventie is de oplossing en het geeft de schapenhouder een geruster gevoel. Want de wolf is er nu eenmaal, daar moeten we mee leven.”
De eerste klus in Peer is inmiddels geklaard. “Honderd procent preventie bestaat nooit, maar er bestaan oplossingen voor alles. Zo kan je met een semipermanent raster of met fladderlinten werken”, zegt Jos Ramaekers van Natuurpunt. Nu is er al wel een vergoeding voor de schade die wolven aanrichten, maar die schade kan u beter voorkomen door preventieve maatregelen te nemen. “Dat scheelt vooral veel emoties en dierenleed. En het is natuurlijk goed voor het draagvlak voor de wolf.”
Een wolf gaat in de eerste plaats altijd proberen om onder een omheining te kruipen, dus is het belangrijk onderaan de nodige schrikdraad te voorzien
Davy HAESEN
Gallagher
→