Onze voetbalredactie blikt vooruit op het nieuwe seizoen

Maken propere handen plaats voor sierlijke voeten? Zorgt Hazard voor remontada? Vlammen Trossard en co in Engeland?

Ranzig blijft de smaak na de onthullingen in Operatie Propere Handen in de mond van elke voetbalfan. Immens de imagoschade die ons profvoetbal heeft geleden en nog zal lijden. Gelukkig zorgde de mooiste landskampioen in jaren voor een pleister op de wonde. Hopelijk zorgt de vierde landstitel van KRC Genk voor een nieuwe wind bij onze topclubs. Verzorgd en offensief voetbal kan meer dan alleen maar schoonheidsprijzen in de trofeeënkast bijzetten. In Genk willen ze de lijn alleszins doortrekken. Met spelers als Hagi, Nygren en Bongonda werden jonge artiesten aangetrokken. Spelers die je overtuigen om toch weer naar het stadion te gaan.

In dat opzicht kijk ik ook uit naar het trainersdebuut van Vincent Kompany bij Anderlecht. The Prince onderstreepte tijdens de voorbereiding dat hij met een missie naar het Park is teruggekeerd. Hij verkiest de implementatie van een nieuwe, gedurfde speelstijl boven de zoektocht naar snel resultaat.

Gelukkig dwingt Kompany met zijn sterke persoonlijkheid en enorme staat van dienst veel krediet af, de kans is klein dat hij snel bezwijkt onder de roep om meer realisme. Blijven intussen ook Philippe Clement en Michel Preud’homme hun visie trouw, dan kan het echt wel genieten worden aan de top. Van sierlijke voeten in plaats van propere handen. Een ramp op alle fronten, zo kan je het seizoen 2018/2019 van Real Madrid kort samenvatten. Thibaut Courtois zag geen vervanger voor de naar Juventus vertrokken Ronaldo aangetrokken worden, twee coaches buitengekegeld worden en de sterren van De Koninklijke niet thuisgeven. Het resulteerde in een vernederende bekerexit, een vroege Europese exit tegen Ajax, twaalf competitienederlagen en pas de derde plaats in La Liga, 19 (!) punten achter kampioen en grote rivaal Barcelona.

Het was een nachtmerrie die ze in de Spaanse hoofdstad nooit meer willen meemaken en dus tastte Real diep in de buidel. 300 miljoen euro werd gespendeerd om de ommekeer - la remontada in het Spaans - in te luiden. Een sleutelrol in die missie is weggelegd voor Eden Hazard. De Rode Duivel charmeerde het Madrileense publiek meteen bij zijn voorstelling door - à la Hazard complexloos het balletje hoog te houden, alsof hij al jaren in het maagdelijk witte shirt speelt. Als er iemand de rol van Ronaldo in Bernabeu kan overnemen, dan onze kleine baltovenaar uit La Louvière wel. Aan Hazard en zijn flitsende dribbels om de kil geworden tribunes van Bernabeu eindelijk weer in lichterlaaie te zetten. Veel in- en uitgaand transferverkeer in de Belgische competitie, een pak trainerswissels en nieuwe truitjes. Het zorgt altijd voor een zekere frisheid waardoor je zin krijgt in het nieuwe seizoen. Uitkijken is het naar nieuwe talenten als Benjamin Nygren, Ianis Hagi, David Okereke en Michel Vlap, en zeker ook naar gevestigde namen à la Anthony Limbombe, Vincent Kompany en Samir Nasri.

Nog meer ben ik benieuwd naar hoe onze vertrokken vedetten het er straks in het buitenland van af zullen brengen. Zet

Leandro Trossard zich door bij Brighton? Voetballen bij een staartploeg in de Premier League is heel anders dan bij een topclub in onze competitie. Anthony Knockaert en José Izquierdo werden ook niet bepaald een doorslaand succes in Zuid-Engeland, terwijl die hier toch veel verdedigingen aan gort hebben gespeeld. Maar misschien verbaast de Maaslander. Zo zijn er nog meer vragen. Hoe doen Wesley en Moussa Djenepo het straks bij Aston Villa en Southampton? Kan Razvan Marin bij Ajax de erfenis van Frenkie de Jong aan? Wordt Ruslan Malinovskyi een meeloper in de Serie A of echt iemand die daar het verschil maakt? En zal Takehiro Tomiyasu in Bologna zijn stormachtige ontwikkeling verderzetten en op termijn misschien wel de stap naar de absolute top zetten? We gaan het allemaal zien vanuit onze luie zetel. Heerlijk, toch? Dertig jaar heb al ik het voorrecht om voor deze krant Racing Genk te bespioneren. Van in de beginperiode, toen KRC gold als trainerskerkhof, over woelige periodes met hoge toppen en diepe dalen. Gelukkig zorgde het triumviraat Croonen-Gerits-de Condé ervoor dat Racing zijn DNA terugvond. Volksclub pur sang, geen woorden maar daden, vaarwel Antwerpse arrogantie.

Met Philippe Clement werd een clubicoon binnengehaald. Hij kende de hartslag als geen ander en bezorgde Racing een vierde landstitel. Lang leve de koning, maar als die vliegensvlug het paleis verlaat, moet je op zoek naar een troonopvolger. Felice Mazzu werd de nieuwe kroonprins. De integere en intelligente Italo-Belg heeft alles om te slagen. Als people manager, tacticus par excellence én volksmens kan hij nu al op veel krediet rekenen van de Genkse achterban. Na het behalen van zijn eerste trofee toonde Mazzu zich geen toogspringer. “Dit is de verdienste van m’n voorganger”, vertelde hij nederig. Zelf trok hij zich na het feestgedruis terug op de hoofdtribune voor een sigaretje in het gezelschap van zijn vrouw en familie. Even voor middernacht installeerde Felice zich met zijn assistenten in de dug-out om de voorbereiding tegen KV Kortrijk aan te vatten. Passione Mazzu zong het bij Charleroi zes jaar met succes uit. Ene Alex Ferguson sleet bijna dertig jaar bij Manchester United. Groeit Felice Mazzu straks bij Racing Genk uit tot een afgeslankte versie van Sir Alex?