Tussen rechtbank en zijlijn
Geert Lambeets is naast advocaat ook spelersbegeleider en zaalvoetbalcoach
“Voetbal is me met de paplepel ingegeven, daar kan een drukke agenda niets aan veranderen.” En dus staat Geert Lambeets iedere vrijdagavond in sporthal Ter Kommen in Hoeselt of elders te lande naast de zijlijn als coach van tweedenationaler ZVC PIBO. Hoe hij dat gecombineerd krijgt met zijn bestaan als advocaat, spelersbegeleider en vader? “Gewoon een kwestie van passie voor het spel, timemanagement, de steun van een prachtig gezin en de voldoening van wekelijks contact met mijn vrienden.”
Mijn toga ligt in de auto, dat is geen probleem. Helaas heb ik geen voetbal op kantoor. Maar wacht even, ik bel naar mama. Ze woont maar een paar huizen verder en zal er nog wel ergens één hebben liggen.” Vijf minuten later komt de moeder van Geert Lambeets (54) binnengewandeld, mét een platte leren bal en een pompje. Meteen kan onze fotograaf aan de slag met de twee rekwisieten die hij nodig heeft voor de foto.
Dat er ergens in een kelderkast nog zo’n wit attribuut met zwarte vijfhoeken lag, illustreert dat ’s werelds populairste balspel een prominente rol speelde ten huize van de familie Lambeets. Wijlen pater familias Guy - hij overleed eind 2015 - was jarenlang voorzitter van STVV, vicevoorzitter van de KBVB en ondervoorzitter van het Uitvoerend Comité. Zijn twee zonen waren fervente voetballers en dochter Katrien introduceerde tijdens haar rechtenstudies de toen nog onbekende Marc Wilmots. “Papa nam me altijd mee naar de matchen van Sint-Truiden”, zegt Geert. “Onderweg vertelde hij me veel over transfers en zo. Maar dat blijft tussen ons, zei hij dan. Hij heeft me geleerd in alle omstandigheden discreet te zijn. Sommige wedstrijden zullen me altijd bijblijven. De testwedstrijd tegen Patro in Beringen, bijvoorbeeld. De winnaar mocht de eindronde spelen in tweede klasse. Helaas verloren we door een flagrante fout van toenmalig topscheidsrechter Francis Rion. Tenminste, dat was mijn mening. En die van alle supporters. (lacht) Eén wedstrijd herinner ik me omdat ik er niét bij was. Sint-Truiden speelde in 1987 op de laatste speeldag voor de titel in Sint-Niklaas, maar ik moest met Melveren in Millen voetballen en mocht niet mee van de trainer. Héél erg. STVV won met 0-4 en promoveerde naar eerste klasse. Dat ik dát moest missen.”
Straks begint Geert Lambeets aan een nieuw seizoen als coach van ZVC PIBO Hoeselt.
“Vorig jaar polste de voorzitter me. Aan het dwingende verzoek van je club kan je niet weerstaan. Trouwens, als je met al die jonge gasten al een traject hebt afgelegd als jeugdcoach, is het fijn om dat te finaliseren in de eerste ploeg.”
“Vroeger waren er nauwelijks duels, maar op dat vlak is er haast geen verschil meer met het veldvoetbal. Die evolutie zat er al aan te komen in de jaren negentig. In 1991 speelden we in Malaga met de universitaire ploeg het WK voor landenteams. In de finale waren we kansloos tegen gastland Spanje, dat veel verder stond. Dat was veldvoetbal in zaal, zo stevig.”
“Veel trainers uit de provinciale en lagere nationale reeksen van het veldvoetbal willen niet dat hun spelers in zaal voetballen vanwege de kans op letsels. Ik kan me daar iets bij voorstellen als je blessuregevoelig bent, maar voor fitte spelers uit het veldvoetbal is zaalvoetbal volgens mij een meerwaarde. Het technische aspect en de snelheid van uitvoering hebben een positieve invloed op de ontwikkeling van de veldvoetballer. Anderzijds is het zaalvoetbal zo geëvolueerd, dat je fysiek top moet zijn. Daarvoor heb je de conditie van het veld nodig. Kortom, een interessante wisselwerking.” Het advocatenkantoor van Geert Lambeets is gespecialiseerd in burgerlijk, ondernemingsen sportrecht. Daarnaast begeleidt hij samen met ex-prof Jeroen Simaeys profvoetballers op sportief, financieel en juridisch vlak.
“Noem het ouderwets, maar wij streven naar een ethisch correcte en transparante manier van werken met een langetermijnvisie op de carrière van de speler. We noemen onszelf geen makelaars. Het woord alleen al: ze willen iets maken, regelen. Veel clubs hebben hen nodig om hun - sorry voor het woord - afval te stallen, hun overbodige spelers. Wij gaan uit van het standpunt van de speler en proberen samen met hem de beste keuzes te maken. Ik ben bijna dertig jaar advocaat en heb ervaring met contracten en onderhandelingen. Jeroen speelde jarenlang in de hoogste klasse, kent de kleedkamer en weet als psycholoog veel af van het mentale aspect.”
“Tijdens zijn spelerscarrière heb ik altijd zijn belangen behartigd. Hij gaf me carte blanche en las nooit een contract. Als je zo’n vertrouwensband hebt opgebouwd, weet je wat je aan elkaar hebt. We vinden het boeiend om onze ervaring ten dienste te stellen van beloftevolle jongens. Er zijn helaas te veel uitwassen. Het voetbal zou zichzelf moeten zuiveren. Clubs mogen niet afhankelijk zijn van bevriende makelaars, ze zouden zelf hun scouting moeten uitzetten en spelers aanwerven los van wie hun zaakwaarnemer is.” De opwaartse prijzenspiraal in de voetbalwereld lijkt niet af te stoppen. Een transfer van honderd miljoen is geen exclusief nieuws meer. Gek genoeg lijken heel wat mensen daar minder over te struikelen dan over een parlementaire wedde, pakweg het equivalent van wat een modale voetballer in de Jupiler Pro League verdient. Geert Lambeets kijkt niet op van die tegenstrijdigheid.
“Weet je waar het verschil zit? Voetbal is brood en spelen. De massa heeft nood aan vedetten. Een groot deel van het publiek vindt het normaal dat zij miljoenen verdienen en een exuberant leven leiden. Dat hoort bij hun status. Van politici wordt dat veel minder gepikt. Wat zij verdienen, is óns geld.”
“Dat de toppers superhoge contracten onderhandelen, vind ik op zich geen probleem. Dat is nu eenmaal het vraag- en aanbodprincipe van de markt. Je kan eindeloos discussiëren over de som die op het hoofd van een voetballer wordt geplakt. Zijn prijs is wat de zot ervoor geeft. Vergelijk dat met de prijs van een fles wijn van Château Margaux, waarvoor je pakweg tweeduizend euro betaalt. Is die veertig keer lekkerder dan een fles van 50 euro? Nee, natuurlijk niet, maar aan exclusiviteit hangt een prijskaartje.”
Over wijn gesproken, Geert Lambeets is ook een gastronoom. “Ik houd van lekker eten en drinken. Dat heeft voor mij onder meer te maken met vriendschap. Een goed glas wijn en een lekker gerecht smaken veel beter in het juiste gezelschap. Ik ben een sociaal dier en heb dat contact nodig. Restaurantbezoek hoeft niet noodzakelijk duur en exclusief te zijn. Als je in Spanje of Italië op vakantie gaat, ontdek je vaak zaakjes waar je lekker eet en voor betaalbare prijzen uitstekende wijn kan drinken.”
“Papa heeft me geleerd om in alle omstandigheden discreet te zijn” “Veel clubs hebben makelaars nodig om hun - sorry voor het woord afval te stallen” “Van politici wordt veel minder gepikt dat ze goed verdienen. Dat is óns geld”