En thematisch dan?

In zijn thematische rondreis concentreert Bogucki zich op innovatie, mobiliteit en sociale complexiteit; drie thema’s die het ontzag voor ‘de barbaren’ alleen maar doen toenemen. Hoe konden ze in wat vandaag Denemarken heet, brons gieten als ze over koper noch tin beschikten. Bogucki: “De ontwikkeling van het brons, een legering van koper en tin, meer dan 4.000 jaar geleden kan worden vergeleken met de uitvinding van de microchip in de jaren 1950.”

Hoe beheersten ze de temperatuur van hun metalen? Voor het smelten van ijzer hadden ze kleiovens die tussen de 1.100 en 1.300 graden aankonden. Kortom, ongeletterde volkeren zijn daarom nog niet primitief.

En dan zijn er de vele kleine ‘levensverhalen’, de smeerolie van dit boek. Onderzoek van Ötzi toont aan dat zijn muts en schoenzolen van berenvacht waren gemaakt, zijn jas van geitenleer, de bovenkant van zijn schoenen van hertenbont, zijn riem van kalfsleer, zijn mouwloze mantel van bundels Alpengras. Om maar iets te noemen. De Vrouwe van Vix, aan de Seine bij Parijs, droeg een zware gouden nekring met uitstulpende uiteinden die gedecoreerd waren met gevleugelde paardjes en in haar grafkamer stond een wijnmengvat van 1.100 liter, 209 kilogram zwaar.

Vorig jaar is ‘De barbaren’ van Bogucki door de Maatschappij voor Amerikaanse Archeologie uitgeroepen tot het beste populaire geschiedenisboek.

Het enthousiasme van de docent en veldwerker uit Princeton straalt doorheen het hele boek.