“Papa scoorde nog tegen Lommel”
Beka Vachiberadze aast op eerste seizoenszege
Lommel is straks gastheer voor promovendus Virton, dat zijn forse inspanningen op transfergebied nog niet beloond zag. “Maar ook wij willen absoluut onze eerste zege ”, balt aanwinst Beka Vachiberadze vastberaden zijn vuist. “Daarvoor zullen we tot het uiterste gaan.”
Op 4 juli 1998 verloor Lommel SK thuis met 0-1 van het Georgische Torpedo Kutaisi. De Intertoto Cup was een Europese minicompetitie voor clubs die in eigen land net buiten de Uefa Cup-plaatsen geëindigd waren. Best interessant, maar financieel niet lonend en dus snel afgevoerd. Toch heeft één speler van Lommel nog mooie herinneringen aan die illustere avond. “Weet je wie de winnende treffer van Torpedo scoorde?” vraagt een glunderende Vachiberadze. Euh,… we herinneren ons alleen nog een uitspraak van toenmalig sportief manager Peeters: ‘Naar die zijn prijs moet ik informeren. Da’s een goeie’. “Die goeie was mijn vader Zaza”, straalt de 23-jarige middenvelder. “Ik was toen twee jaar. Wie had gedacht dat ik nog ooit voor Lommel zou voetballen?
Shaktar Donetsk en Betis
Tja, niemand eigenlijk. De in Kutaisi geboren Beka werd op zijn zestiende al ingelijfd door de Oekraïnse topclub Shakhtar Donetsk. Hij verkreeg ook de dubbele nationaliteit en was veelvoudig jeugdinternationaal (van de U17 tot U21). “Mooie, maar vervlogen tijden”, blikt hij nuchter terug. Toen de verhoopte doorbraak uitbleef, maakte hij op zijn 20ste de overstap naar Betis Sevilla in Spanje. Daarna geraakte zijn carrière even in het slop, maar bij Riga in Letland kwam de technisch fijnbesnaarde linkspoot weer boven water. Hij verdiende er een transfer naar Lommel mee. “Ik ben heel blij met deze club. Alles is hier prima geregeld. Het niveau van de competitie is ook goed. Onze ploeg heeft zeker nog een progressiemarge. Er is veel kwaliteit, alleen scoren wil voorlopig niet lukken.” En daar draait het in voetbal toch om, niet? “Zeker. (grijnst) Virton moet eraan. Koste wat het kost.”
Hoffelijk en minzaam
Dat belooft, want de van nature hoffelijke en minzame kerel pakte al twee keer geel in twee duels. Meer nog, in Lokeren wisselde trainer Gislason hem aan de rust omdat hij flirtte met rood. Heeft Vachiberadze in het verleden een reputatie van kaartenpakker opgebouwd? “Helemaal niet. (schudt heftig het hoofd) Ik respecteer de keuze van de trainer, maar dat red alert was er volgens mij niet echt. Ik ben fel, maar vlieg er nooit onverantwoord in. Ook tegen de scheids houd ik me meestal wel koest. Vorig seizoen kreeg ik in totaal vijf of zes keer geel. Ik ben geen bad boy.”
Vachiberadze focust eerst nog op Virton, maar na afloop van de wedstrijd is hij in blijde verwachting. “Maandag arriveert mijn vrouw Nutza in Lommel”, knikt hij. “Nu verblijf ik nog in een hotel. Maar ik heb al uitgekeken naar een appartement en meubeltjes. Die moet zij natuurlijk ook mooi vinden (lacht).”
À propos: wat was in 1998 de uitslag van de terugwedstrijd in Kutaisi? “1-2, SK ging door, Torpedo lag eruit. Nu vind ik dat wel oké, mijn papa daarentegen… (schatert).”
Voor Lommel was Werder Bremen in de volgende ronde het eindstation. Heroïsche tijden voor nostalgische fans.