“Zelfs geen verkeersboete, en plots zat ik toch in de cel”
Ondernemers Filip Broeks en Raf Bijnens uit Bree heropenden deze week hun interieur- en bloemenzaak. Een nieuwe start na 42 dagen gevangenis, waar ze zaten voor hun betrokkenheid in een grootschalig drugsdossier. Het onderzoek loopt nog, maar de twee schr
Het was lange tijd hét gespreksonderwerp in Bree. Nadat speurders begin juni van dit jaar in een loods achter het Heerenhuis bij een ontmantelde installatie waren uitgekomen, kregen ze zaakvoerders Filip Broeks (47) en Raf Bijnens (46) in het vizier. De twee werden gearresteerd en aangehouden voor hun mogelijke betrokkenheid in een omvangrijk onderzoek naar een Albanese drugsbende. De onderzoeksrechter beval hun aanhouding, en 42 dagen lang werden de kale gevangenismuren hun uitzicht.
Hoewel het onderzoek nog loopt, mochten de twee de gevangenis ondertussen verlaten. Ze willen graag weer verder met hun leven. “Omdat we onschuldig zijn en we gewoon keihard moeten werken voor onze centen. Afgelopen week hebben we vier dagen lang de ziel uit ons lijf gelopen om de winkel terug te laten blinken”, zeggen ze.
Pleidooi van de onschuld
Beide heren pikken de draad met heel veel goesting weer op. “We hebben de eerste week na onze vrijlating tijd nodig gehad hoor. Er zijn natuurlijk traantjes gevloeid. Ik kan me niet herinneren dat ik de laatste tijd nog een verkeersboete heb gehad, maar plotseling word je geconfronteerd met een onderzoeksrechter en weet je hoe een gevangenis er vanbinnen uitziet. Uit schrik voor de reacties van de mensen durfde ik me in het begin ook niet in Bree-centrum laten kijken”, vertelt Raf.
Zijn partner Filip heeft daar minder moeite mee. “Je weet toch dat er gepraat wordt, dat is des mensen. Ik probeer me daar over te zetten. Het liefst heb ik nog dat de mensen me gewoon vragen wat er nu eigenlijk aan de hand is. Dan kan ik tenminste ons verhaal doen en het uitleggen.”
Wie er oren naar heeft, zal het pleidooi van de onschuld krijgen. “Omdat we met zekerheid kunnen zeggen dat we niks met die drugs te maken hebben.”
Huurders
Het was Raf die zijn huis in de Kanaallaan verhuurde. De huurder sprak Engels, toonde zijn paspoort, was truckchauffeur en leek met alles in orde. Niet veel later klopte iemand anders bij Filip aan. Die man, ook een buitenlander, zocht een opslagruimte voor tuinmeubilair en wilde daarom de loods achter de zaak huren. We spreken dan over het najaar van 2017. “Ze betaalden netjes de huur en we hadden er geen last van.” Maar toen de politie in maart binnenviel aan de Kanaallaan vonden ze een plantage met duizend wietplanten en 62 kilo gedroogde can
We hadden geen last van de huurders, en ze betaalden op tijd. Maar toen bleken hun paspoorten nep te zijn. Albanezen...
Raf BIJNENS
nabis. Bij de speurders gingen de alarmbellen af. “Die huurovereenkomst werd uiteindelijk onze ondergang. Het bleek om valse paspoorten van Albanezen te gaan. Toen we voor de raadkamer kwamen, trokken we grote ogen. Het was verbijsterend. Daar stonden
Ik kan je verzekeren dat het gevang geen pretje is voor homoseksuelen
Raf BIJNENS
nog twaalf Albanese verdachten, elk met hun eigen advocaat en vertaler. Enkele konden het zelfs niet laten om te lachen met alles. Wij rekenden op de vrijspraak, maar niets bleek minder waar”, aldus Filip. De bak bleek geen pretje. “Ik heb letterlijk het mes op de keel gehad en er werd gevraagd naar expliciete informatie over onze geaardheid. Ik kan je verzekeren dat het daar geen pretje is voor homoseksuelen”, zegt ook Raf. “Je hebt schrik. De eerste dagen zijn een nachtmerrie, maar ik heb me opvallend sterk kunnen houden.” “De steun die we kregen was wel enorm. Van sommigen hadden we het zelfs niet verwacht”, vult Filip aan.
Met die gedachte gesterkt heropenden ze hun zaak. “Natuurlijk zijn er littekens. Maar we gaan hier, ook als koppel, sterker uitkomen. We hopen ook dat deze zaak zo snel mogelijk voorkomt. We verwachten geen vervolging. We willen dit akelige hoofdstuk gewoon kunnen afsluiten”, besluiten ze.