‘Cleo’-actrice Anna Franziska Jäger schittert
Anna Franziska Jäger (22) speelt in Cleo het titelpersonage, een zeventienjarig meisje dat worstelt met het leven. Ze heeft beide ouders verloren in een auto-ongeval en probeert haar hoofd leeg te maken in het nachtleven. Zo komt ze in contact met een jongeman (Roy Aernouts) die op de meest onverwachte momenten opduikt. Jäger heeft in tien jaar tijd slechts twee filmervaringen (My Queen Karo uit 2009 en Booster uit 2014) achter de rug, maar deze terugkeer was enigszins te verwachten. Ze komt immers uit een cultureel nest – haar moeder is choreografe Anne Teresa De Keersmaeker en vader Gerhard Jäger, bezieler van Art Basics for Children (ABC) – en studeert theater in Gent. Haar opmerkelijke vertolking in Cleo werd intussen bevestigd door de Rising Star Award in Rome. “Het was een enorme eer om op zo’n jonge leeftijd erkend te worden. Maar ik wacht af hoe de film onthaald wordt. Misschien dat die zichtbaarheid tot castings zal leiden. Voor mij is het momenteel nog een zoektocht. Wil ik volledig voor film gaan of ga ik voor het theater? Met het theater ben ik al langer bezig, maar de toekomst daar is onzeker, vooral na het nieuws van de kaalslag.”
Papfles
Anna Franziska komt bijna constant in beeld. Haar reactie toen ze de afgewerkte film zag? “Een mens moet zichzelf niet zo groot zien. (lacht) Dat is niet gezond. Het voelde nogal ongemakkelijk aan.”
Anna Franziska kreeg cultuur met de papfles ingelepeld en belandde uiteindelijk zelf in de kunst. Had ze nooit een rebelse periode? “Wat mijn ouders deden was voor mij altijd een vanzelfsprekendheid. In het middelbaar had ik toch het idee dat wat zij deden niet noodzakelijk mijn ding was. Ik had nog veel andere interesses. Maar pas nu ik zelf deel uitmaak van de creatie van kunst kan ik afstand nemen en neutraal kijken naar mijn gezinssituatie. Ik heb dus nooit moeten rebelleren, maar ik ging wel door zo’n fase waarin je uitmaakt wat jijzelf belangrijk vindt. Ik kan ook niet te veel bezig zijn met het beeld dat mensen van mij hebben, omdat ik ‘dochter van’ ben. Ik moet dat gegeven niet ontkennen, maar ik kan daar niet zoveel mee.” Hoe belangrijk vond ze het oordeel van haar ouders over Cleo? “Een objectief oordeel lijkt me onmogelijk. (lacht) Zij zijn in de eerste plaats ouders en dat gaat gepaard met ouderlijke liefde. Maar ik vind nog belangrijker wat vrienden van de film vinden.”
FILM BRUSSEL
FOREVER YOUNG