Het Belang van Limburg

Refaelov eindelijk bekomen na inbraak

-

ANTWERP - KV MECHELEN VRIJDAG 20.30 UUR

Lior Refaelov (33) was wekenlang uit beeld, zat gekluister­d op de bank. Tot bleek wat de Israëlisch­e patron van Antwerp was overkomen: bij hem thuis werd ingebroken en een ravage aangericht, wat een grote impact had op zijn leven, zeker omdat zijn vrouw Gal binnenkort moet bevallen.

“Er was gelukkig niemand thuis toen het gebeurde – dat zei ik ook meteen tegen mijn vrouw. Want het had zomaar gekund. Het was half zes ’s avonds. Normaal breken ze dan niet in, want op dat uur zijn de meeste mensen thuis. Dat wil zeggen dat ze waarschijn­lijk veel info hadden en ons waren gevolgd. De politie is nog altijd bezig met de zaak. Ze hebben alle certificat­en van de gestolen goederen. Hopelijk vinden ze snel antwoorden en krijgen ze de daders te pakken. Oké, je bent veel waardevoll­e dingen verloren – juwelen, handtassen, kleren, schoenen,… Maar zelfs al hebben sommige materiële zaken een sentimente­le waarde, die kan je beetje bij beetje recuperere­n. Wat je op mentaal vlak overkomt, neem je langer met je mee. Die inbraak heeft een groot litteken achtergela­ten. Zeker bij mijn vrouw. Zij heeft die ravage in ons huis ontdekt, samen met de kids. Mijn instinct zei: ik stuur mijn gezin terug naar Israël en intussen probeer ik hier zelf alles op te lossen. Maar we hebben uiteindeli­jk besloten dat het beter was dat de kinderen hun lifestyle behielden. Ze gaan hier allebei naar school, onze zoon voetbalt bijvoorbee­ld ook bij Antwerp. Gelukkig zijn ze nog erg jong – Adrian is zes, Mia vier. We hebben hen niet moeten vertellen wat er echt gebeurd is. We hebben een volledig ander verhaal verzonnen, zodat ze het niet met zich zouden meedragen.”

“Ik was ook bezorgd over mijn vrouw. Ze is nu bijna zeven maanden zwanger, you see. Een paar dagen na die inbraak kreeg ze plots veel last van haar maag. Ze kon sowieso al niet meer slapen, omdat ze zich niet veilig voelde, en toen kon ze zelfs niet meer stappen. Zo erg was het. We zijn dan naar de dokter geweest, die haar pillen heeft voorgeschr­even. Ze was nog maar 28 weken ver, ik vreesde echt dat de baby veel te vroeg geboren zou worden. Dat maakte die eerste weken nog intenser. De hele dag hing ik aan de telefoon, zelfs in de wagen. Gelukkig voelt ze zich nu veel beter. Hopelijk blijft dat zo tot week veertig, maar ze is een sterke vrouw. Ik zeg haar ook: Wees nu maar rustig. We hebben niks meer in huis, dus er zal niemand meer komen. (grijnst) We moeten er soms grapjes over kunnen maken, hé.”

Ruzie met Mbokani

“Het bestuur, de trainer en de meeste ploegmaats wisten wat er was gebeurd. Ik moet hen bedanken voor de steun en om dat hele voorval stil te houden. Dat was ook op vraag van de politie, maar toch. Zelfs voor mij was het lastig om zo lang te zwijgen. In de media las ik dat ik op de bank zat omdat ik overhoop lag met Mbokani, dat soort dingen. (glimlacht) Akkoord, ons geruzie om die penalty tegen Standard zag er stupid uit, dat had niet mogen gebeuren. Maar wij respectere­n elkaar en maken zelfs veel lol samen. De dag nadien heeft de coach ons apart genomen en hebben we de handen geschud. Het vervelende was dat de Israëlisch­e pers al die verhalen ook nog eens aan het vertalen was en er grote artikels rond maakte. Op den duur wil je gewoon de waarheid zeggen, maar soms moet je kalm blijven en de dingen laten overwaaien.”

“Dat ik niet speelde, had uiteraard te maken met mijn speciale situatie. Ik had de coach gezegd dat ik gewoon wilde spelen, maar achteraf bekeken was het goed om me even een break te geven. En ik wist toch dat het een kwestie van tijd zou zijn vooraleer ik er weer zou staan. Deze week heb ik voldoende tijd gehad om vrijdagavo­nd 100 procent klaar te zijn. Klaar ook om revanche te nemen voor die nederlaag in Mechelen.”

STAND

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium