Stadscamerawedstrijd

Ik stap met mijn kinderen van de trein. We dalen met onze plooifietsen af van het perron naar de spoorwegtunnel. Het oude station van Hasselt heeft prima fietsgoten, vind ik. Het nieuwe hopelijk ook. Voor het laatste stukje van de tunnel richting Runkst, stap ik op mijn fiets. “Papa”, zegt mijn oudste zoon, “je mag hier niet fietsen.”

“Het is toch heel rustig nu”, zeg ik. “Ze zien het zelfs!” zegt mijn oudste. En hij wijst erbij naar de camera in het plafond van de tunnel.

“Oké”, zucht ik, want hij heeft gelijk. Ik stap af en wuif naar de camera.

“En ze zien ook dat ik het wél goed doe!” zegt mijn oudste.

“Zit daar iemand naar te kijken?” vraagt mijn jongste zoon.

“Dat kan!” zegt mijn oudste beslist. “En kijken ze dan alleen of mensen iets fouts doen?” vraagt mijn jongste.

Ik vind het een fantastische vraag. Het trekt een hele wereld open in mijn fantasie. Want inderdaad: deze keer fiets ik door de tunnel. Dat is verboden. Maar even vaak help ik iemand met een koffer, wijs ik iemand de weg naar het perron of gooi ik andermans rommel in de vuilnisbak. De vraag is: word ik dan ook gezien? En beloond? Enkele dagen geleden hielp ik iemand met een defecte fiets, ter hoogte van het provinciehuis. Stond daar een camera? Gisteren draaide ik in de buurt van de bib van Kuringen een verkeersbord weer recht. Nam iemand het op?

“Ja zeg …”, antwoordt mijn oudste. “Ze gaan toch niet iemand speciaal naar die beelden laten kijken om te zien of iemand iets goeds doet.”

“Nee…” begrijpt mijn jongste zoon. “Ma-aar … papa deed net iets dat verboden is. Fietsen in de tunnel. Dan kunnen we hém toch als straf naar de beelden laten kijken tót hij iemand iets goeds ziet doen!”

Ik vind het een topidee. Als straf op bewakingsbeelden moeten zoeken naar mensen die iets positiefs doen. Maar ik betwijfel of het ooit een regel wordt. Misschien kunnen we al beginnen met het volgende: een originele wedstrijd. Voor alle camera’s in Hasselt. Wie heeft de mooiste beelden waarop iemand iets goeds doet voor een ander? Nu mensen overal in de wereld elkaar toch zo graag bombarderen met filmpjes en foto’s van mensen die iets fouts doen. Past bij onze stad, bij onze provincie dan niet beter het omgekeerde: niet alleen aandacht hebben voor wat minder gaat, maar ook voor dat wat goed is? Om te beginnen met de grote positieve stadscamerawedstrijd! Wie heeft het leukste toevallig opgenomen filmpje van een goede daad van een stadsgenoot?