Gerard vindt dan toch de liefde bij Marijke
In het licht van alle plotwendingen ooit in ‘Boer zkt vrouw’, is dit de mafste: boer Gerard, die hopeloos alleen op z’n erf achterbleef, houdt nu toch een relatie over aan het programma. Met Marijke, die aanvankelijk vertrok “omdat er geen romantiek in de
Onze reis samen, naar Malta, was heerlijk. Best actief ook, al is er nog werk aan de conditie van Gerard”, zo begint Marijke. “Na twee minuten zwemmen was hij al naar adem aan het happen. ‘Ik wil graag vermageren, maar wat doe ik verkeerd?’ zei hij. ‘Ik eet toch al elke dag een boterham minder?’ Waarna hij tijdens het ontbijt drie koffiekoeken binnen werkte. En daarna nog een full English breakfast. Nu, ik hoef geen pannenlat, ik ben voor hem gevallen zoals hij is. Ik ben alleen begaan met zijn gezondheid. Gelukkig heeft hij mij beloofd om samen salsa te gaan dansen.”
Het mag blijken: ze zijn schattig als koppel, boer Gerard en Marijke. Zorgzaam en liefdevol naar elkaar toe. Begripvol, ook. “Gerard drinkt geen alcohol, maar toen we lekker uit eten gingen, zei ik: Ik neem wel een wijntje. Hij had een alcoholvrije mocktail, maar heeft toch een glaasje wijn geproefd. Dat is het begin van het einde, hé”, zegt Marijke lachend. En in februari staat alweer een reis op de planning: samen naar het Spaanse Malaga.
Berichtjes sturen
Even in achteruit: daar zat Gerard dan, alleen en in tranen op zijn erf. Terwijl de opnames nog bezig waren. Daphne was het al afgetrapt en ook Marijke, de laatste vrouw die nog overbleef op z’n boerderij in Duitsland, liet weten dat het niets zou worden. Het enige wat Gerard restte, was zelfreflectie: was hij niet te gesloten geweest, had hij zich niet te veel op zijn werk gestort?
“We hadden afgesproken om contact te houden, om vrienden te blijven”, vertelt Marijke. “We bleven berichtjes sturen, maar aanvankelijk waren die heel onschuldig: ‘Ben je goed thuisgeraakt? Hoe gaat het nog?’ Daarna kwam hij eens een dagje naar Gent en hing er al wat meer spanning in de lucht. De volgende keer gingen we samen naar een oogstfeest, en die avond heb ik hem op de parking gekust. Ik wilde hem op dat moment zó graag een zoen geven. Hij was compleet verrast.”
Niet meer verstoppen
Geen gelukkiger man dan Gerard, dus. De pretoogjes die tijdens het programma af en toe flikkerden, raken niet meer gedoofd. Blij ook dat de geest uit de fles is, en ze zich niet langer moeten verstoppen. “Ik had nooit durven ho
pen dat het nog iets zou worden tussen Marijke en mij, maar ik hield de deur wel op een kier. Ik ben blij dat ik weer iets heb om naar uit te kijken: haar terugzien. ‘Ik mis je’ kunnen schrijven in een berichtje, dat doet deugd. Ze maakt me meer compleet”, zegt hij.
Marijke noemt Gerard dan weer “een heel genegen iemand”. “Hij is een echte knuffelbeer, we kunnen niet van elkaar blijven. Hij is ook best open en joviaal. Weet je, zo leerde ik hem ook kennen, vóór we samen naar zijn boerderij trokken. Daar liep hij wat geprikkeld door al die camera’s én de aanwezigheid van drie vrouwen in z’n vertrouwde omgeving.” Gerard heeft een dochter die Marijke nog niet zag, maar hij ontmoette wél al haar twee kinderen. “Dat verliep heel hartelijk, want ze wilden al lang dat ik iemand leerde kennen. En voorts duimt iedereen in onze omgeving voor ons”, zegt Marijke.
Maar samenhokken zit er momenteel niet in. “Voorlopig pendelen we, we willen niets overhaasten”, zegt Gerard. “Ik ben op zich ook niet van plan om Duitsland te verlaten. Ik werk hier, mijn passie en mijn hart liggen hier. Maar zeg nooit nooit. En intussen genieten we van het leven. Want ook dat is belangrijk, heb ik intussen wel geleerd.”
En of er al meer is gebeurd dan kussen? “Gerard kan héél goed kussen, dat mag je weten. De rest is privé”, besluit Marijke lachend.