Die week malheur in Yorkshire
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN WIELRENNEN
HTumultueuze aanloop
et WK wielrennen in Yorkshire is er een voor de geschiedenisboeken. Helaas, louter om de foute redenen. Het absurdisme begon al op dinsdag 24 september. Tijdens de chronorace voor beloften duikt een Deen door de aanhoudende regenval - letterlijk - in een tijdelijke vijver. Een Hongaar glijdt vervolgens veertig meter over het spekgladde wegdek. De titelrace voor beloften wordt daags voor de start met een uur vervroegd. “Zo niet zouden de renners na zonsondergang finishen”, luidt het in het persbericht. Maar de echte consternatie moet dan nog volgen…
Teuns: “De diskwalificatie van de Nederlandse belofte Nils Eekhoff vond ik compleet onterecht. Vijftien minuten lang waande hij zich wereldkampioen. Tot de UCI zich plots boog over beelden van drie uren voordien. Oké, Eekhoff stayerde achter een wagen tijdens zijn inhaalbeweging. Als dat al niet meer mag? Dan moeten ze veel overwinningen gaan afnemen, hoor. Trouwens, als je als UCI onreglementaire dingen ziet, grijp dan in tijdens koers. Niet achteraf.”
Impens: “Ik maakte in Yorkshire deel uit van een Vlaamse delegatie die ter plaatse lessen ging trekken met het oog op de organisatie van het WK wielrennen 2021 in Vlaanderen. Gezien de Grand Départ in 2014 en de jaarlijkse organisatie van de Tour de Yorkshire had ik me verwacht aan een state of the art-editie. Helaas, door allerlei omstandigheden werden die steile verwachtingen niet ingevuld. Nu, eerlijk is eerlijk: die plaatselijke organisatoren hebben daar ongelooflijk veel pech gekend. Meer pech kan je niet hebben. Twee van de zeven dagen zijn volledig uitgeregend. Hét pijnpunt was dat ze te weinig rekening hadden gehouden met een worst case scenario. Het idee om in Harrogate één hele grote fanzone te creëren op honderd meter van de finish, in een graspark dat eigendom is van de koninklijke familie, was prima. Alleen merkte ik meteen dat men geen enkele voorziening had getroffen voor regenweer. Alles was opgebouwd op één grote grasvlakte. De podiumceremonie zou er eveneens plaatsvinden. Op dinsdag gingen de hemelsluizen een eerste keer helemaal open. Dat park is dus drie dagen lang gesloten geweest. Dat vond ik echt onbegrijpelijk van die - nochtans ervaren - Engelsen. Standhouders hadden veel geïnvesteerd om in dat park te staan. Die kregen geen return. Er stond een reuzenrad. De eigenaar daarvan heeft Harrogate ongetwijfeld met een kater verlaten.”
Tumultueuze zondagochtend
Opschudding zondagochtend. Vanwege de hevige regenval stuurt de UCI om 8 uur een perscommuniqué de wereld in waarin het laat weten dat de beklimmingen van Buttertubs en Grinton Moor uit het parcours zijn gehaald. Vanwege de parcourswijziging is ook de start ietwat verlaat. De renners verlaten startplaats Leeds twintig minuten later dan gepland.
Wellens: “In de bus naar de start lazen we op Twitter dat het startschot later zou plaatsvinden omdat het traject was ingekort. We hebben daarop bondscoach Rik Verbrugghe gecontacteerd, die in de ploegleiderswagen voor ons reed. Hij kon het nieuws bevestigen.”
Impens: “Blijkbaar is er omstreeks 5 uur in de ochtend een crisisvergadering geweest waarbij verschillende scenario’s op tafel hebben gelegen: het WK voor profs afgelasten, inkorten of het louter laten plaatsvinden op de lokale omlopen. Er waren twee hele kritieke punten op het parcours: twee afdalingen die meteen weer overgingen in een beklimming. Als renner reed je als het ware recht een bassin in. Draconische maatregelen drongen zich op. Het gevolg was wel dat drie dorpjes, die helemaal waren ingekleed en een heel jaar naar die 29ste september hadden toegeleefd, geen WK hebben zien passeren.”
Wellens: “In Leeds hebben we nog snel een aangepaste tactische bespreking gedaan. Via de app Veloviewer beschikten we onmiddellijk over een grafische weergave van de aangepaste route, tot in detail.”
Ingekorte aanloop
Na 76,9 kilometer verlaat het peloton het oorspronkelijke parcours. In het plaatsje Leyburn wordt de route weer opgepakt. In plaats van zeven lokale ronden van 13,8 kilometer staan er nu negen omlopen op het programma. De totale lengte van de wegrit bedraagt niet 285 maar 261 kilometer.
Teuns: “Van bij de start scheurde het peloton in twee stukken. In een afdaling zag ik het gat vallen. Een paar collega’s daalden met dichtgeknepen billen. Ik stoof hen voorbij, net voor een haakse bocht. Blijkbaar zag het achtervolgende peloton ons om de hoek al haast niet meer rijden. Bij momenten was het echt grellig: tot aan de bracket reden we door de plassen.”
Sneyers: “Philip Roodhooft en ik stonden op die plek. Op de top van de Cray, de eerste helling na 64 kilometer zouden we de bevoorrading doen. Het weer was bar, bar, bar slecht. Een radioverbinding was er niet. Niemand die iets wist van de koerssituatie. We tastten volledig in het duister terwijl de regen met bakken over ons werd uitgekapt. Plassen groeiden uit tot kleine vijvers op het wegdek. De koers was nog geen twee uur oud en wij waren al zeiknat. Nu ja, het had wel iets avontuurlijks.” Teuns: “Ik vond het wel verantwoord om te koersen. Het was niet dat ik die zondag in Yorkshire mijn zwaarste dag in het zadel heb beleefd.” Wellens: “Ik evenmin. Als renner heb je het enkel koud als je niet bent voorbereid. Als de koude je
Christophe Impens verrast. Ik ben vertrokken met verschillende laagjes kleding.”
Teuns: “Idem. Ik droeg een onderlijfje, een koerstrui, een gabba en twee regenvesten. Achteraf bekeken heb ik mijn kleren te vroeg uitgespeeld. Dat was de schuld van de Denen, begot. Bij het opdraaien van het plaatselijke parcours in Harrogate zetten ze zich op kop van het peloton. Op dat moment ging het echt rap. Daardoor ben ik bijna beginnen chaufferen. Ik deed mijn beenstukken uit en smeet het regenvest van me af. Waardoor ik nog maar één jasje aanhad.”
Wellens: “De actie van de Denen verraste ook mij. Iedereen begon zijn kleren uit te spelen waarna ze ineens temporiseerden. Gevolg: een groot deel van het peloton werd voor het eerst bevangen door de kou.”
RECONSTRUCTIE
De eerste doortocht aan de finish bleek noodlottig voor Philippe Gilbert, één van de twee Belgische speerpunten. Door een loszittende voorvork sloeg hij tegen het natte wegdek. Vertrokken van de pijn stapte hij weer op en gegangmaakt door Remco Evenepoel ging de wereldkampioen van 2012 op zoek naar de staart van het peloton.
Teuns: “Ik had net een moeilijk moment gekend waardoor ik in de buik van het peloton was verzeild geraakt. Aan de meet hoorde ik constant de naam Gilbert door de speakers galmen. Ik dacht: rijdt die nu voorop, of hoe zit dat? Een halve ronde verder vernam ik via een ploegmaat dat Phil en Remco achterop lagen. (Schudt het hoofd) Dat gebrek aan communicatie tijdens een WK vind ik een belachelijke regel van de UCI. Laat ons toch met oortjes rijden, wat is dat nu? We wisten van toeten noch blazen.”
Wellens: “De koers is minder overzichtelijk zonder oortjes, dat klopt. Maar het maakt de wedstrijd ook spannender. Alleen, het ziet er wel dom uit van buitenaf. Neem nu dat moment waarop Phil en Remco aan het achtervolgen zijn en Tim Declercq, die van niets wist, het peloton net op één lint trekt.”
Impens: “De toeschouwers tastten eveneens in het duister. Alle grote schermen stonden verzameld in het fandorp. Maar dat park was door de overvloedige regenval gesloten. Iedereen die in de slotkilometer stond, bleef daardoor verstoken van informatie. Bijkomend probleem was dat de tv-productie pech had met de luchtbeelden. Door de regenval en lage bewolking kon er maar één straalvliegtuig de lucht in. Het reserve straalvliegtuig kreeg echter af te rekenen met panne waardoor het verbindingsvliegtuig - dat zorgt voor de tv-beelden vanaf de motoren - niet kon afgelost worden tijdens het bijtanken. Gevolg: de kijker moest het stellen met enkel beelden van de vaste camera’s.” Teuns: “Achteraf krijgt de bondscoach kritiek over zich heen omtrent de tactiek. Maar die man kan ook niet bijsturen tijdens een koers, hè. Communicatie was verboden, live beelden amper voorhanden. Ik heb Rik één keer gezien. Met zijn auto langs het peloton, toen het kalf al lang verzopen
VRIJDAG: UITSLUITING NA STAYEREN
ZONDAG: NOG 122 KM
Mede-organisator WK
wielrennen 2021
ZONDAG: NOG 27 KILOMETER