“NMBS verschuilt zich achter excuses”
“Zonder assistentie raken mensen in een rolstoel de komende dertig jaar de trein niet op.”
NMBS HASSELT
Drieënzestig centimeter, dat is de opstaphoogte van 445 nieuwe treinwagons die de NMBS besteld heeft. Het gaat om een gloednieuw model, het M7-type. Een peperdure investering. En tóch niet aangepast aan de huidige perrons. Noch aan de fel verouderde perronhoogte van 28 centimeter, noch aan de meer gebruikte 55 centimeter, noch aan de nieuwe standaardhoogte van 76 centimeter. Er is altijd minstens 8 centimeter verschil.
“We kozen voor een compromis”, zegt NMBS-woordvoerder Dimitri Temmerman. “We keken naar de verschillende perronhoogtes in ons land en kozen voor een hoogte die ongeveer het midden houdt tussen die vaak gebruikte perronhoogtes van 55 en 76 centimeter. Bovendien moesten we rekening houden met de technische beperkingen van een dubbeldekker zoals de M7. Die moet genoeg binnenruimte overhouden om twee verdiepingen mogelijk te maken. Het is namelijk heel belangrijk dat de nieuwe wagons de passagierscapaciteit doen toenemen op het huidige spoorwegnet.” Allemaal goed en wel, maar wat met minder mobiele mensen? Die reageren teleurgesteld en boos.
“Het is totaal onaanvaardbaar dat België er weer niet in slaagt om ons zelfstandig het openbaar vervoer te laten nemen, terwijl dat in onze buurlanden wel kan”, zegt Ingrid Borré, vicevoorzitter van de Nationale Hoge Raad voor Personen met een Handicap, die de aankoop afraadde.
24 uur op voorhand aanvragen
Borré vreest dat rolstoelgebruikers of mensen die slecht ter been zijn daarom nog dertig jaar – de levensduur van zo’n wagon – niet zonder assistentie de trein kunnen nemen. “Eigenlijk zouden we regeringsleiders en NMBS’ers eens op pad moeten sturen met een rolstoel, zodat ze zelf voelen hoe moeilijk het is.”
De bevoegde minister François Bellot (MR) vraagt om alles in het juiste perspectief te zien. Volgens hem wordt wel degelijk ernstig gewerkt om iedereen de mogelijkheid tot vervoer te geven. “In de nieuwe wagons is er specifiek plaats voor rolstoelen”, stelt hij. Hij verdedigt zich ook met de 100 miljoen euro die extra is vrijgemaakt om stations aan te passen voor mensen met een beperkte mobiliteit.
“Ik blijf dus beperkt in mijn mobiliteit”, zegt Guy Junior Stevens met een zucht. Hij is kwaad dat hij als rolstoelgebruiker de komende jaren nog altijd niet zelfstandig de trein kan op- of afstappen, en nog altijd zal moeten rekenen op zijn verloofde, of minstens een dag op voorhand zijn treinrit en begeleiding zal moeten reserveren.
“Ik begrijp dat het niet evident is,
De NMBS zelf somt alle maatregelen op om aan te tonen dat zij wél al het mogelijke doen. “In 132 van de 550 Belgische stations kunnen mensen met een mobiele beperking assistentie vragen om de trein op te geraken”, zegt Temmerman. “In twee derde van die stations moeten ze die begeleiding wel 24 uur op voorhand aanvragen. In de 41 drukste stations, waar de meerderheid van de reizigers opstapt, kunnen mensen met een beperkte mobiliteit de assistentie nog tot drie uur voor de treinreis reserveren. Ons uiteindelijke doel is dat iedereen zelfstandig en ik ben zelf zeker niet slim genoeg om het probleem op te lossen, maar je ziet dat ze er in het buitenland wel in slagen om het openbaar vervoer toegankelijk te maken. En de NMBS, die doet maar wat en verschuilt zich vooral achter excuses. Ik heb nooit het gevoel gehad dat daar echt iemand de zaken wil verbeteren. Het bedrijf is helemaal vastgeroest.” de trein kan nemen, maar dat is nog niet voor meteen.”
Nog 300 M7-wagons
Vanaf de lente rijden de eerste van de 445 bestelde wagons tussen de stations van Oostende en Eupen. Momenteel wordt een tweede bestelling voorbereid. Al laat Bellot daarover wel weten dat de NMBS eerst de wagons van de eerste lichting zal evalueren. “We hebben nog tot eind dit jaar om te kijken of we nog eens 300 bijkomende wagons van het type aankopen of niet.”