Abracadabra-beleid

Een zoveelste paleisrevolutie, waar prins Harry en Meghan Markle nog iets van kunnen leren. Voetbalclub Anderlecht verraste vriend en vijand, toen voorzitter Marc Coucke dinsdag Karel Van Eetvelt, Wouter Vandenhaute, Patrick Lefevere en Philippe Close uit zijn hoge hoed toverde. Deze vier moeten RSC Anderlecht weer op de rails krijgen. Niemand die de individuele kwaliteiten van het voornoemde kwartet in twijfel trekt. Van Eetvelt toonde zich een efficiënte bedrijfsleider bij de Bouwunie, Unizo en Febelfin. Vandenhaute maakte furore als gewiekste en vernieuwende sportondernemer. Lefevere moet zowat de meest succesvolle, Belgische wielerploegleider ooit zijn. En PS-topman Close draagt de burgemeesterssjerp in Brussel. Je kan Coucke dus niet aanwrijven dat hij met onbenullige niemendalletjes komt aanzetten. Alleen hebben wij onze bedenkingen bij het abracadabra-beleid van de Anderlechtvoorzitter. Een geniale tovenaar kan de meest verbluffende goocheltruc opvoeren, maar het blijft een kneepje, een smoesje, een illusie. Deze nieuwe zet is al de zoveelste van Coucke. Kunnen we er nog geloof aan hechten? Als je iedere week een lottoformulier invult, blijft de kans op de jackpot gigantisch klein, ook al kies je elke keer zes andere cijfers. Coucke gaat voor trial and error. Met veel te veel error tot nu toe. Te vaak moest hij te snel bijsturen. Anderlecht leek zo meer op een florerend interimkantoor dan op een prestigieuze topclub. Functies en posities, namen en taken, elke dag veranderde er ergens wel iets. Niemand die nog wist wie de baas was of welke weg gevolgd moest worden. Anderlecht werd een stuurloos schip. Met meer kapiteins dan matrozen aan boord.

Tot nader order is Marc Coucke de zoveelste bedrijfsleider die het runnen van een voetbalclub aan de top onderschatte. Want Oostende is Anderlecht niet. De RSCApreses gaf dit recent ook toe. Dat is knap, maar lost niks op. 2019 bleek een annus horribilis. Voor het eerst sinds 1964 greep paars-wit naast Europees voetbal. Het jaar werd ook nog eens afgesloten op een (voorlopige) gênante negende plaats in de rangschikking. Intussen is er geen enkele ruimte meer voor mislukking, want aartsrivaal Club Brugge neemt elke dag op elk vlak meer en meer afstand van Anderlecht. Van Eetvelt en co moeten de Belgische recordkampioen snel nieuw leven inblazen, met doortastende ingrepen die tot resultaten op het terrein leiden. Lukt dat ook hen niet, dan moet Marc Coucke zijn conclusies trekken. Want de Anderlecht-supporter heeft lak aan witte konijnen uit een hoge hoed, hij wil maar één ding: prijzen.