De redders die Venanzi en Standard licentie moeten opleveren
Wat zegt het over jou, als je een beroep moet doen op ex-spelers om je club overeind te houden? Sinds hij Standard overnam in 2015 is Bruno Venanzi altijd afhankelijk geweest van anderen. De Luikse voorzitter steunt op deze zes reddingsboeien om Standard vandaag aan een licentie voor het BAS te helpen.
1 Michel Preud’homme
Reddingsboei sinds 2018 – al zat de timing niet perfect. Bruno Venanzi had Michel Preud’homme al aangeboden om trainer te worden, toen Ricardo Sa Pinto tegen alle verwachtingen in de beker won en Standard naar de voorronde van de Champions League leidde. Maar tegenover de komst van “MPH” hadden de fans niks in te brengen. Venanzi rolde de rode loper uit voor zijn jeugdheld en bood hem meteen de functies van trainer, sportief directeur en ondervoorzitter aan.
Het doel was dubbel. Vertrouwen en stabiliteit terugwinnen na drie woelige jaren waarin trainers en sportieve bazen kwamen en gingen (Slavoljub Muslin, Yannick Ferrera, Aleksandar Jankovic, Ricardo Sa Pinto, Daniël Van Buyten en Olivier Renard). En de waarde van club en spelers verhogen om opnieuw financieel slagkrachtig te worden. Het eerste doel slaagde, het tweede doel lijkt verder af dan ooit.
2 Mogi Bayat
Groot was de verbazing toen Michel Preud’homme zijn contract liet onderhandelen door Mogi Bayat. De Frans-Iraanse makelaar is ook hecht met assistent Manu Ferrera en teammanager Benjamin Nicaise. Stap per stap breidde hij zijn invloed uit op Standard en Bruno Venanzi liet betijen. Zelfs na zijn arrestatie in de zaak-Propere Handen liet Venanzi Bayat niet vallen. Sterker:
Bayats vrouw vertelde het verhaal van de traumatiserende inval van speciale eenheden aan de vrouw van Venanzi. Tussen beide koppels groeide een band die werd bezegeld door de eerste deal van Mogi Bayat sinds zijn voorhechtenis: die van Nicolas Raskin van AA Gent naar Standard. Venanzi rekent op Bayat om zijn kroonjuwelen te gelde te maken. In de zomer van 2019 regelde hij de verkoop van Moussa Djenepo aan Southampton en vorige winter die van Renaud Emond aan Nantes. Omgekeerd haalde hij spelers als Selim Amallah, Mergim Vojvoda, Anthony Limbombe en Noë Dussenne. Vroeger steunde Venanzi op makelaar Christophe Henrotay, maar die vriendschapsband verwaterde en Henrotay kan wegens een gerechtelijk onderzoek niet langer als makelaar werken in ons land.
3 Catherine Jadin
U kent haar als de blondine die steevast naast Bruno Venanzi zit bij thuiswedstrijden. Maar Catherine Jadin is meer dan alleen maar “mevrouw Venanzi”. De Luikse notaris wordt beschouwd als de architecte van de vastgoedoperatie waar de licentiecommissie over struikelde.
Al van bij zijn overname in 2015 had Venanzi het plan opgevat om het stadion in Sclessin te verbouwen. De hoofdtribune zou worden uitgebreid op de plaats waar nu de hoofdparking ligt. Door meer vips aan te trekken hoopte Venanzi de inkomsten te verhogen.
Stap 1 was het beëindigen van de leasing van het stadion bij de Luikse provinciale investeringsmaatschappij. Standard werd daardoor honderd procent eigenaar van zijn stadion.
Stap 2 de verkoop van het stadion aan de vastgoedvennootschap van Venanzi, de “Immobilière du Standard de Liège”. De club zou dan huurder worden van de Immobilière en Venanzi zou investeerders zoeken voor de verbouwing.
Sinds Jadin in het huwelijksbootje stapte met Venanzi kan ze niet meer de officiële notaris van haar man zijn, maar achter de schermen zou zij aan de financiële touwtjes trekken.
4 Axel Witsel
Hij doorliep er alle jeugdreeksen en zijn vader was er jeugdtrainer. De band tussen Axel Witsel en Standard is altijd nauw geweest. Tegelijk kent hij ook mevrouw Venanzi goed. Catherine Jadin is de notaris van een vastgoedvennootschap die Witsel in 2017 met de Luikse vastgoedmakelaar Michaël Markowicz oprichtte. Witsel woonde toen nog in China, Markowicz beheerde zijn zaken in België.
Toen Witsel naar Dortmund verhuisde, intensifieerde de samenwerking. Markowicz heeft een grote invloed op de investeringen van de Rode Duivel en adviseerde hem in maart 2019 om in het vastgoedproject van Venanzi en Jadin te stappen. Venanzi en Witsel zouden elk 47,5 procent van de aandelen bezitten, Markowicz 5 procent. De totale investering van Witsel zou 2,5 miljoen euro bedragen.
Toen duidelijk werd dat Standard licentieproblemen kreeg, besliste Axel Witsel zijn deel van het werk te doen. Hij probeerde in te praten op enkele gefortuneerde collegavoetballers of ze niet mee in het project wilde stappen.
5 Marouane Fellaini
Anders dan Axel Witsel is Marouane Fellaini geen Luikenaar die een nauwe band heeft met Standard. Hij groeide op in Brussel en voetbalde eerst in de Borinage en Charleroi voor hij als tiener in Luik terecht kwam. Na twee jaar bij de jeugd dropte Johan Boskamp hem bij gebrek aan beter in de eerste ploeg. De rest is geschiedenis. Nog eens twee jaar later vertrok Fellaini voor een recordbedrag naar de Premier League.
Omdat Fellaini zijn carrière aan Standard te danken heeft, polsten de Rouches hem, of hij niet in de vastgoedvennootschap van Venanzi wilde investeren. Dat gebeurde via twee wegen. Via zijn makelaar Karim Mejjati, die dicht bij Standards “huismakelaar”
Als de licentie niet gehaald wordt, zakt
de club voor het eerst sinds 1921 uit de hoogste afdeling
Mogi Bayat staat. En via Axel Witsel, die er uiteindelijk in slaagde zijn gewezen ploegmaat te overtuigen. Fellaini’s advocaat Stijn Debaene ontkende eerst nog dat er sprake was van een directe investering in de “Immobilière”, maar moest later wel toegeven dat
Big Fella een lening van 3 miljoen euro toestaat aan Standard. Die betaling is een van de sleutelelementen waarmee de Rouches hun licentie voor het BAS proberen veilig te stellen.
6 Zinho Vanheusden
Jong, Belgisch en getalenteerd. Zinho Vanheusden vertegenwoordigt een belangrijk kapitaal voor Standard. Hij werd de duurste inkomende transfer van de Rouches, maar dan alleen maar omdat de club waar hij onder contract stond, Inter Milaan, op papier zette dat het later de verdediger terugkoopt. Een van de vele financiële kunstgrepen van
Venanzi.
Tegelijk speelde Vanheusden een belangrijke rol in de onderhandelingen over de loonsafstand tijdens de coronacrisis. Standard had zijn spelers voor het blok gezet. Wie niet akkoord ging met een fikse salarisverlaging (3.250 euro bruto per maand) zou op technische werkloosheid worden gezet. Daardoor zouden spelers nog minder verdienen.
Zeven spelers weigerden op het voorstel in te gaan, waarop Vanheusden zich opwierp als onderhandelaar. Samen met de spelersvakbond Sporta werd een akkoord bereikt en kan Venanzi een pak geld uitsparen. Het personeel van Standard – inclusief Michel Preud’homme – staat wel op technische werkloosheid. Hier is het de Belgische belastingbetaler die de Standard-voorzitter een reddingsboei heeft toegeworpen.