Kim Meylemans is na 62 dagen lockdown in Panama terug in het land
SKELETON
Het had een verkwikkende 12-daagse vakantie naar Panama moeten worden voor de start van haar seizoen. Het werd een lockdown van meer dan 60 dagen. Gisteren arriveerde Kim Meylemans eindelijk in België. Plantrekkerij op topsportniveau.
“Sorry, ik lig bijna in slaap.” Toegegeven, de Neeroeterse Kim Meylemans klinkt een beetje belabberd. Het is haar vergeven, want ze heeft er net een reis van meer dan 20 uur opzitten, vanuit Panama met een tussenstop in Honduras en aankomst in Parijs, en daarna nog een autoritje van een paar uur. En die veertien dagen quarantaine waarin ze nu noodgedwongen moet, ach, die kunnen er ook nog wel bij. Dat is immers klein bier, zegt ze, na een lockdown van 62 dagen in Panama. En geen lockdown light maar een échte lockdown. Begin maart: Meylemans, al jaren wereldtop in het skeleton (met je buik op een slee naar beneden suizen), en haar vriendin Sara zakken af naar Panama voor een twaalfdaagse vakantie. Ze varen uit met een boot naar een eiland. Maar na vijf dagen gaat Panama op slot, geveld door corona. Ze mogen slechts twee uurtjes per dag buiten, voor het overige moeten ze binnen blijven. Meylemans:
“Dat gaat volgens een vreemd systeem. De cijfers van je paspoort bepalen wie wanneer naar buiten mocht, en er was een beurtrol tussen mannen en vrouwen: de mannen op dinsdag, donderdag en zaterdag, en de vrouwen op maandag, woensdag en vrijdag. Nu, dat het zo streng is, begrijp ik wel, want Panama heeft niet zoveel plaatsen in de intensieve zorg en het was belangrijk om de coronacrisis zo snel als mogelijk onder controle proberen te krijgen.”
Astma
Meylemans is een topsporter met astma. Toch had ze geen schrik om besmet te geraken. “We zaten daar toch zo goed als alleen, echt in de jungle. Zoals Robin Crusoë, ja.” Meylemans en haar vriendin zijn beiden topsportster, en dus wel gewend om hun plan te trekken en kalm te blijven onder stresserende omstandigheden. “We hebben er altijd het beste van proberen te maken maar soms werd het mij even te veel. Toen we maar bleven vastzitten op dat eiland, telefoneerden naar mensen die eerst antwoorden en met je dan niet meer in contact kon komen. Die afhankelijkheid van mensen, dat je de controle over dingen verliest, dat vreet. Of toen we te horen kregen dat de luchthaven maar gesloten bleef, en die periode steeds werd verlengd. Ik ben meestal positief gebleven maar toen verloor ik toch even de goede moed. Daarvoor heb ik dan gelukkig Sara aan mijn zijde (lacht), mijn optimistische compagnon.”
Topper in het skeleton
Sprintjes in de gangen
Een paar dagen geleden stond het Quaranteam – zo doopten ze zichzelf om - paraat om te vertrekken. Tot ze op de luchthaven aankwamen. “Bleek dat de luchtvaartmaatschappij plots besliste dat er meer afstand tussen de passagiers moest zijn en slechts de helft van de passagiers meekon. Dat kregen we pas door toen we drie uur in de hitte aan het wachten waren. Gezinnen met kinderen en zwakkere passagiers kregen voorrang.” De tweede poging was wel raak. Inmiddels is Meylemans met haar voorbereiding op het winterseizoen begonnen. Het is te zeggen: ze deed haar workout-oefeningen op een kamer, of trok sprintjes in de gangen van het hotel in Panama terwijl het 32 graden was. Of ze deed krachttraining op het eiland met boomstammen als gewichten. “Dit was dus het avontuur van ons leven. Ik bekijk het positief: we hebben nooit echt onveilige toestanden meegemaakt, de mensen in Panama hebben ons echt wel proberen te helpen. En dit zullen we later nog lang aan onze kleinkinderen kunnen vertellen.”