Erehaag voor mama
Waren mijn armen uitschuifbaar - zo van die telescopische palen - kwamen we niet toe: bijlange na niet lang genoeg om tot de hemel te reiken, te blijven staan tot morgenvroeg.
Van mijn handen zou ik kommen maken: grote diepe schalen die eindeloos werden gevuld met complimentjes als blinkende kralen.
Van die complimenten waar je nooit echt om vroeg; al zijn we supporters van dezelfde ploeg:
Jouw kind vanbinnen te doen stralen is voor ons het hoogste doel elk op zijn terrein zo hebben we het meestal graag.
Vandaag daarentegen zit alleen jij op de erestoel, enkel jij mag daar zijn.
En wij? Vormen voor jou met onze armen een immense erehaag.
(m.v.)