“Zo lang zonder volleybal en zonder vriendinnen: wat deed het deugd om elkaar terug te zien”
VOLLEYBAL YELLOW TIGERS Met twee bubbels van vier gisteren, naar vier bubbels van vier binnenkort. Voor het eerst zagen de nationale volleybalvrouwen elkaar gisteren terug, voor een eerste – voorzichtige – ‘kleinegroepjestraining’. De Yellow Tigers, hoe een nationale ploeg in een indoorteamsport de bal weer aan het rollen wil krijgen.
Sportkot - zo wordt de campus Lichamelijke Opvoeding in Leuven gemeenzaam genoemd – baadt in de zon, maar er is momenteel weinig te beleven. Op de atletiekpiste of het voetbalveld is niemand te zien, amper één tennisterrein is bezet. Ja, de ‘blok’ is begonnen, maar dan nog is het doods.
En dan stappen Britt Herbots en Celine Van Gestel voorbij, blij, lachend, na hun eerste ‘groepstraining’. Herbots: “Zo lang zonder volleybal, zonder vriendinnen, wat deed het deugd om elkaar terug te zien. Sinds nieuwjaar hebben we elkaar niet meer gezien met de nationale ploeg, ondanks de maatregelen is het toch leuk om elkaar te zien.” Voetbalploegen of hockeyploegen zijn al een tijdje aan de slag, met social distance. Wielerploegen mogen sinds gisteren in een peloton tot achttien (ook met social distance) de baan op. Maar op een voetbalveld, een hockeyterrein of in een indoorzaal, het belang van groepstrainingen voor ploegen is hetzelfde: hoe creëer/ behoud je de teamspirit in volle coronatijd?
De voorbije weken zaten de volley-internationals als Yellow Tigers in hun kooi. Om het groepsgevoel aan te zwengelen, begonnen ze met een online quiz. Herbots: “Zo zat de sfeer er gelijk in.” Daarna introduceerde bondscoach Gert Vande Broek de voorbije weken online work-outs via Zoom. Allen voor de camera, alles geven, en de physical coaches die online bijsturen. “Daar keken ze echt naar uit.” Herbots: “De coach voelde aan dat we voor nog meer openstonden.”
Bubbels
Vande Broek deed een rondreis langs nationale volleyploegen in andere landen, om te leren van hun aanpak. Sinds gisteren zit de eerste groepstraining erop: een krachttrainingssessie in twee shifts, twee bubbels van vier. Op termijn worden dat vier, steeds dezelfde, bubbels die nauwelijks met elkaar in contact zullen komen. Vande Broek: “We zuigen niet zomaar wat uit onze duim. Alles is bij wijze van spreken 33 keer afgestemd, dit plan is langs drie beleidscommissies gepasseerd. Ze weten wie, precies wanneer, hoelang aanwezig is. We hebben een circulatieplan opgemaakt hoe de speelsters moeten binnen- en buitenwandelen. We willen niet het proces waarin een hele maatschappij investeert, zomaar op de helling zetten, zo belangrijk zijn de Yellow Tigers echt niet.”
Details trainen
Volgende week zijn de eerste baltrainingen gepland, voorlopig met twee op één terrein. “Die kleine groepjes hebben ook zijn voordeel. Ik kan nu met iedereen een persoonlijker babbeltje doen, over hun carrièreplanning bijvoorbeeld. Omdat er geen wedstrijden zijn, kunnen speelsters ook meer werken aan details. In voetbaltermen: ze kunnen nu bijvoorbeeld hun ‘slechte voet’ trainen. Het moet vooral zinvol blijven, omdat ze dit nog even moeten volhouden zonder wedstrijden. Het gaan niet de leukste oefeningen zijn: het is veel plezanter om zes tegen zes te spelen, maar dat gaat nu niet.”
Blessurepreventie
En dan nu zo snel als mogelijk springen, smashen, blokken? “Ho maar”, zegt Vande Broek. Niet te voortvarend of in een wip ligt de halve nationale ploeg in de lappenmand. Zijn internationals hebben al weken geen wedstrijd in de benen, dat vraagt een voorzichtige aanpak – net zoals elke andere sport waar gewrichten en pezen het zwaar te verduren hebben wegens veelvuldig springen. “We willen de speelsters zo topfit als mogelijk – én gezond – afleveren aan de clubs.” Herbots: “Als we enkele maanden niets doen, en niet opbouwen en de belasting gradueel verhogen, zijn we gelijk geblesseerd bij de eerste wedstrijden, dat is niet de bedoeling.”