Waalse schrik voor school
De heropstart van de Waalse scholen verloopt moeizamer dan in Vlaanderen. Op papier is het nochtans net hetzelfde scenario: vanaf deze week de laatstejaars in het lager en secundair onderwijs, en dan de rest. Eerste probleem echter: de mondmaskers. Alweer. Eén van de drie leveranciers van de Fédération Wallonie-Bruxelles bleek niet in staat om op tijd te leveren. Gevolg: de maskers zijn slechts sinds eergisteren beschikbaar. Veel scholen hebben daarom beslist hun
rentrée met één dag uit te stellen. Mijn jongste zoon Roch, zesde middelbaar, zit daarom pas vandaag terug in zijn klas, tot zijn grote spijt. Sappig detail: de broodnodige mondmaskers hebben we eindelijk kunnen krijgen dankzij de federale voorraad… en een gift van 50.000 stuks door de Duitstalige Gemeenschap die zoals Vlaanderen alles netjes kon regelen. Wat we zelf doen, doen we slechter.
Die nieuwe hapering in het zuiden is niet van dien aard dat het vertrouwen van de Franstalige burgers erdoor wordt opgekrikt. Want dat vertrouwen is zoek. Het beste bewijs: de regering schat dat één derde van de leerlingen in Wallonië thuis zal blijven hoewel hun school heropent. In Vlaanderen blijft dat fenomeen marginaal. Ik hoor een ellenlange lijst redenen om verstek te geven vanwege de weigerachtige ouders, alsof de overheid de dood van onze hele jeugd zou wensen: - “De restaurants blijven dicht, waarom zouden onze scholen veiliger zijn?”
- “Het is niet waar dat kinderen minder vatbaar zijn voor corona en het minder overdragen.” (Alle studies, op één na, achten dit wél bewezen.) - “Hoe kan het dat niet alle leerkrachten preventief getest zijn?”
- “De hele dag zo’n masker dragen, dat jeukt.”
- “Al die veiligheidsmaatregelen op school zullen onze kinderen psychologisch verstoren.”
- “Met de bus naar school? Geen sprake van. En mijn ouders hebben geen tijd om me met de wagen te brengen.” Enzovoort…
Het protest is zo breed dat 40 gemeentescholen beslisten tot (minstens) 1 september leeg te blijven. De burgemeesters zwichtten voor de publieke opinie. Niet erg, de Franstalige regering PS-Ecolo-MR kondigt aan dat wie niet present is op school, niet gestraft wordt. Blijven zitten zal overigens maar in uitzonderlijke gevallen gebeuren, ‘in samenspraak met de ouders’. Die Waalse schrik voor school is de zoveelste illustratie van de Waalse algemene achterdocht. De gezaghebbende European Value Studie toont aan dat 75 procent van de Walen hun medemensen wantrouwen. In Vlaanderen is dat maar 62 procent. Hoofdoorzaak: wie zich economisch zwakker voelt, plooit meer op zichzelf terug. Een remedie hiertegen is goed onderwijs dat de geesten opent. Deze keer zal het niet lukken.