“Twee maanden vast in natuurbubbel in Lapland”
Meer dan twee maanden later dan gepland is HBvL-weerman Ruben Weytjens veilig terug in België. “Twee maanden zonder sociaal contact in Lapland was geen vakantie, maar we hebben het gered”, lacht een opgeluchte Weytjens.
“Het was indrukwekkend stil in het vliegtuig. Er was geens kuchje te horen. Niemand ging naar het toilet. In- en uitstappen gebeurde in groepen. Iedereen met mondmasker, op veilige afstand.” Ruben Weytjens en zijn vriendin Loes zijn dinsdag terug naar België gekeerd, nadat ze meer dan twee maanden vastzaten in Lapland. Ze trokken in december naar het hoge noorden om groepen te gidsen op zoek naar het noorderlicht. Voor drie maanden, aanvankelijk. Maar dat werden er meer dan vijf. “Door Covid konden de laatste twee groepen niet meer komen en was ons vliegtuig om terug naar huis te keren er dus ook niet”, vertelt Ruben Weytjens. “Vluchten werden geschrapt, de grenzen gingen dicht, er was paniek in de hele wereld. De eerste week was het ons misschien nog gelukt om terug te keren, maar daarna ging het gewoon niet meer. We wilden geen risico nemen en zijn dus veilig in ons kot in Luosto gebleven.”
Mondmaskers
Toen de piek voorbij was, gingen ze op zoek naar mogelijkheden om terug naar Limburg te keren. “Het was een complexe puzzel: de vluchten waren beperkt, we konden enkel van Rovaniemi via Helsinki naar Amsterdam vliegen”, zegt Weytjens. “Een vriendin heeft ons vanuit België mondmaskers opgestuurd om te reizen. We moesten op zoek naar luchthavenvervoer. Zelf hadden we geen auto, bussen reden niet. Uren in een taxi zitten met een chauffeur die in contact komt met zoveel mensen: dat risico was te groot. Uiteindelijk heeft een vriend die ook in het toerisme werkt ons naar de luchthaven in Rovaniemi gebracht, en heeft een Nederlandse vriend ons opgepikt in Amsterdam.”
“Ik heb me onderweg best veilig gevoeld. De vlucht was maar voor 60 procent bezet. Het was goed geregeld. We kregen bij het instappen doekjes om alles nog eens te ontsmetten. Iedereen was heel gedisciplineerd. Al was het niet helemaal waterdicht: toen we in Helsinki uit het vliegtuig stapten moest iedereen dichtbij elkaar in een bus stappen. Om zeker te zijn dat we niet besmet raakten, blijven we nu nog twee weken thuis in Neeroeteren in quarantaine. Ook mijn zoon van tien, die bij mijn ex woont, moet ik nog veertien dagen missen. Dat is hard, na zoveel maanden.”
Pasta en rijst
De weerman, die vanuit Lapland het Limburgse weer bleef voorspellen, deelde zijn terugreis op zijn Instagram-stories. “Dat zorgde voor de nodige afleiding, want ik was best nerveus”, zegt hij. “Het voelde aan alsof we terug in de grote boze wereld kwamen. Na twee maanden in de prachtige natuur in Lapland, zonder sociaal contact. Veilig in onze grote natuurbubbel, tussen de sneeuwhazen en eekhoorntjes. Lapland is meer dan drie keer zo groot als België, maar er leven meer rendieren dan mensen. Je komt dus sowieso heel weinig mensen tegen en nu al helemaal niet. Alles lag plat: het toerisme, geen bars of restaurants. We verbleven in een afgelegen bungalow en de uitbater van de lokale superette is de enige die we soms zagen. De rekken werden gevuld met wat er toevallig was. We hebben dus al die tijd voornamelijk geleefd op pasta, rijst en zelfgebakken brood. Ook om die reden zijn we dus blij dat we weer thuis zijn. Het eerste wat we gedaan hebben: frietjes van de frituur gehaald, met een Belgische trappist. Lekker!” (lacht)