Kim Clijsters over haar comeback, lockdown in de Verenigde Staten en preteaching
Hoe zou het met Kim Clijsters (36) zijn? De meest besproken comeback uit de Belgische sportgeschiedenis werd begin maart na amper twee matchen stilgelegd door de coronacatastrofe. Ondertussen is ze al een maand thuis in Opitter, hopende op betere tijden. En is ze vastbesloten om door te zetten. “Als de US Open plaatsvindt, wil ik klaarstaan.”
Clijsters trad donderdag nog eens voor het voetlicht. In een gesprek met de Tennis Hall of Fame en met VTM gaf ze een stand van zaken. Zelfs als de resterende tennismaanden van 2020 volledig op de schop zouden gaan, houdt ze vast aan haar comeback. “Ik wil nog steeds uitzoeken hoever ik kan geraken. Op dit moment ga ik ervan uit dat ik ook volgend jaar nog tennis. Deze onderbreking heeft me de kans gegeven om mijn knieen te laten genezen. Tijdens mijn eerste twee tornooien in Dubai en Monterrey en tijdens mijn trainingen in Indian Wells moest ik ontstekingsremmers nemen. Nu ben ik verlost van die medicatie. Als de US Open zou doorgaan, wil ik klaarstaan. (ze staan gepland voor eind augustus. Het circuit ligt officieel nog stil tot 1 augustus, nvdr.) En dat hoeft niet in het Arthur Ashe-stadion te zijn, hoor. Ik zou even tevreden zijn met baan 18.”
Kim Clijsters en haar entourage met onder meer coach Fred, kinesist Sam, nanny Nicole en haar twee jongste kinderen Jack en
Blake - verbleven in Indian Wells toen op 8 maart het tennis stilviel. Ze bleef nog enkele dagen langer trainen in Californië alvorens naar New Jersey te verkassen. In de geboortestreek van echtgenoot Brian Lynch bezit de familie een huis. Brian en dochter Jada kwamen al snel overgevlogen naar de States, waardoor het hele gezin de coronacrisis voltallig kon trotseren. “Daar heb ik met joggen en fietsen mijn conditie proberen te onderhouden. De tennisbanen waren gesloten, dus dat was geen optie. En thuis hebben we evenmin een baan liggen. Met de kinderen heb ik wel wat tussen de keukenstoelen proberen te tennissen, maar dat is toch niet het echte werk.”
Clijsters en co verbleven tot midden april aan de Amerikaanse oostkust, niet ver van corona-hotspot New York. “De driejarige Blake is zich nergens van bewust, maar Jack is er wel mee bezig. Hij klampt soms passanten aan met de vraag of ze corona hebben. Af en toe houdt hij zelfs zijn adem in, dus je merkt wel dat zelfs een zesjarige daarmee bezig is. Wij besloten ook om Brians ouders niet te bezoeken en alle contact binnen het gezin te houden.”
Toen in België de scholen weer opengingen, keerde het gezelschap terug naar Opitter, waar ze eerst nog twee weken in quarantaine moesten. “Natuurlijk is de voorbije weken mijn focus een beetje verschoven naar de kinderen en hun huiswerk. Wat voor leraar ik ben? (grijnst) Ik heb verschillende gedaantes. Je hebt de geduldige Kim en de gefrustreerde Kim. Als onze zesjarige zoon Jack nog maar het woord ‘huiswerk’ hoort, krijgt hij buikpijn of honger. Of begint hij uitgebreid te geeuwen. Het was een uitdaging, maar uiteindelijk heeft hij zijn taken toch kunnen vervullen. Maar ik was wel blij voor hem dat hij opnieuw een dagje naar school kon.”
Incidenten
Clijsters hield zich de voorbije weken in de luwte op. Via haar sociale media deed ze nog wel mededelingen, maar daarnaast schermde ze zichzelf af. “Dat ik met deze comeback opnieuw volop in de spotlights kwam te staan, was een van de factoren die me deden aarzelen om er toch aan te beginnen. Maar op enkele incidenten na hebben de media respect opgebracht voor mij en mijn omgeving. Mijn entourage verricht prima werk op dat vlak. Ik wil mijn kinderen een
“Wat voor leraar ik ben? Je hebt de geduldige Kim en de gefrustreerde Kim. Als Jack nog maar het woord ‘huiswerk’ hoort, krijgt hij buikpijn of honger” Kim Clijsters
“Deze onderbreking heeft me de kans gegeven om mijn knieën te laten genezen. Tijdens mijn eerste twee tornooien nam ik ontstekingsremmers” Kim Clijsters
zo normaal mogelijk leven gunnen.”
De feiten zijn bekend. 36 jaar oud. Zeven jaar out. Drie kinderen. En dan opnieuw meestrijden met de beteren. Geen atleet (m/v) heeft het Clijsters ooit voorgedaan. “Ik was blij dat ik in september mijn comeback officieel kon aankondigen. Steeds meer mensen zagen mij elke dag trainen of in de fitness duiken en ik kon niet blijven zeggen dat ik trainde voor mijn volgende match op de Legends Tour. Als ik voor dat circuit of voor commentaaropdrachten op de tornooien kwam, voelde ik me nog altijd vooral speelster. Als ik thuis kwam en mijn gezinstaken weer opnam, vervaagde die aandrang weer. Maar helemaal verdwijnen deed ze nooit. Tot ik uiteindelijk vorig jaar de knoop doorhakte.”
De zomer op de Amerikaanse banen - de plek van haar grootste triomfen - moest het eerste piekmoment worden van de Kimback, maar haar verhaal stokte al na twee wedstrijden. Tegen Garbine Muguruza in Dubai en Johanna Konta in Mexico weerde de viervoudige grandslamkampioene zich degelijk, al toonden beide duels evenzeer dat ze na die zevenjarige retraite vooral nog aan wedstrijdritme en mobiliteit moest bijwinnen.
“Ik herinner me nog hoe opgewonden ik was voor die eerste wedstrijd tegen Garbine. Ik was veel minder nerveus dan ik had gedacht. Eindelijk kon ik, na al die maanden training, weer eens tennissen. En achteraf voelde ik vooral spijt dat ik geen derde set had kunnen afdwingen. Mijn niveau was aan het stijgen naarmate de match vorderde.” Weinigen doorstonden een tennisloopbaan met zo’n gunstige reputatie als de trots van Limburg. Het vrouwencircuit heeft de naam van een krabbenmand te zijn, waar vriendschap moeilijk ligt. “Als ik gemeen zou doen of truukjes zou bovenhalen, zou ik me niet comfortabel voelen. Ik moet mijn tegenstander niet haten om goed te kunnen spelen. Wie er ook aan de overkant stond, mijn innerlijke motivatie was belangrijker. Net als vroeger vind ik de grootste vreugde om samen met mijn team een bepaald doel na te streven. En dat is ook in deze situatie niet veranderd.”
Clijsters’ comeback speelt zich af in een circuit dat een grondige verjonging heeft doorgemaakt. “Ik was wel blij als ik af en toe nog eens een naam van vroeger - zoals Svetlana Kuznetsova - tegenkwam. Maar op basis van twee tornooien kan ik nog niet veel zeggen over de evolutie van mijn sport. Door dat kortstondige optreden voelt het nog niet alsof ik helemaal weer in het circuit zit. Hopelijk komt dat nog, de volgende maanden. Of volgend jaar.”