Huidhonger

Huidhonger? Had jij er voor deze coronacrisis al eens iets over gehoord? Voor mij is het in elk geval een nieuw begrip. Zelfs Van Dale kent het niet. Toen ik het woord voor de eerste keer hoorde dacht ik aan een soort kannibaal of aan die vleesetende bacterie. Maar daar heeft het helemaal niks mee te maken. Het is een begrip uit de psychologie. Volgens dokter Google is huidhonger een “sterke behoefte aan lichamelijk contact via de huid, vooral bij baby’s en bejaarden, maar bij volwassenen komt het ook voor”. Bij iedereen dus. Gewoon elkaar aanraken, een knuffel geven of een zoen. Tja, dus net wat we dezer dagen zo erg missen. En dus hebben we last van huidhonger. Een mens is nooit te oud om bij te leren.

Het blijven in elk geval rare tijden hé. Meer en meer mensen lopen rond met een mondmasker, geweldig praktisch voor brildragers! Als je vroeger bij carnaval en masker wilde dragen, kreeg je vooraf van de stad een nummer dat je moest dragen om herkenbaar te zijn. Deed je dat niet, dan kreeg je een boete. Nu keren we het om, nu krijg je een fikse boete als je geen mondmasker draagt waar het verplicht is. Vind ik trouwens terecht, want onze gezondheid gaat boven alles. Ik heb ergens gelezen dat honden bang zijn van mensen met een masker en dat je die dieren langzaam moet laten wennen aan deze nieuwe situatie. Ik heb dat ook eens uitgeprobeerd met mijn hond… ze bekijkt mij dan met zo van die ogen “wat krijgen we nu weer”, daarna volgt een diepe zucht - zoals alleen honden dat kunnen - en dan legt ze zich op haar gemak in haar mand en begint aan een deugddoend dutje. Ik geef het toe, mijn hond valt een beetje buiten het normale.