De harde werker die met zichzelf bleef lachen, ook al had ze het moeilijk
Ook al waren al haar bevoegdheden als schepen haar afgepakt, Ilse Uyttersprot bleef werken voor haar stad. Zo stond ze bekend: als harde werkster en harde tante. Lachend, vol zelfrelativering.
Een halfjaar geleden stond Ilse Uyttersprot in café De Club op het Vredeplein, met haar cola tussen de pintenhijsende mannen. De vroegere burgemeester zat in een van de moeilijkste momenten uit haar politieke carrière, maar het was carnaval. Aalst ís carnaval, en Uyttersprot wás Aalst. De situatie was deze: Ilse Uyttersprot (CD&V) was schepen geworden onder haar opvolger Christoph D’Haese (N-VA).
Maar die had haar gestript van al haar bevoegdheden. Omdat ze al zijn geheimen naar de pers lekte, zei hij. Omdat ze zich durfde te verzetten tegen zijn besparingswoede, zei zij. Bevoegdheden kwijt of niet, Uyttersprot bleef zitten. “Niet om mijn frustratie uit te werken, die heb ik lang achter mij gelaten”, zei ze daarover. “Niet om zomaar mijn centen op te strijken, zo werk ik niet. Wel als een soort schaduwkabinet. En nee, dat zullen geen aangename vijf jaar worden.” Het werden niet eens vijf jaar. Dinsdag werd ze vermoord teruggevonden in de Meuleschettestraat in Aalst. Uyttersprot was een tijdlang getrouwd met Frank Van Impe, jarenlang manager van basketbalclub Okapi Aalstar, met wie ze twee zonen heeft. Ze werd in 1989, nog voor ze afstudeerde in de rechten en advocaat werd, gemeenteraadslid voor CD&V in Aalst. Ze was in de tweede helft van de jaren negentig ook provincieraadslid van Oost-Vlaanderen en later Kamerlid. Maar ze was vooral bekend voor haar periode als burgemeester in Aalst, van 2007 tot 2012. Bij uitstek voor haar extra-politieke strapatsen. In 2010 ontsnapte ze eens verkleed als politieagente langs een achterdeurtje uit het stadhuis om de confrontatie met protesterende brandweermannen te vermijden. Maar tot haar eigen weerzin bleef ze vooral bekend als de dame uit dat pikante internetfilmpje dat in 2011 opdook. De dame die de liefde bedreef op een toren in Spanje. De carnavalisten smulden ervan. En Uyttersprot kon dat wel hebben, zei ze toen. “Als burgemeester ben ik elk jaar het mikpunt van spot. Wie níét afgebeeld wordt tijdens de stoet, leeft niet in Aalst.” Ze toonde ook haar talent voor zelfspot, toen ze op het carnaval verkleed als jonkvrouw opdook met een afbeelding van een toren. Maar wie haar kende, wist dat ze wel wakker bleef liggen van het opgedoken filmpje. “Het blijft aan mijn lijf kleven. Het was niet alleen hard voor mij, maar ook voor mijn kinderen. Maar we hebben er ons met ons drietjes doorgeslagen.”