Wie kent ‘Het menneke van Diepenbeek’ nog?

DIEPENBEEK

Tussen de 93 historische graven die bewaard blijven, zitten bekende families en figuren maar ook mensen die vooral een volkskundige waarde hebben. Tot de eerste groep horen zeker François Huybrigts, stichter van het Gallo-Romeins museum in Tongeren en Louis ‘Lode’ Achten, districtscommissaris in Kasai in Congo. Maar over ‘Het menneke van Diepenbeek’ ofte Mathieu Vanhaeren, is al veel minder geweten.

“Nochtans was hij wereldberoemd in Diepenbeek en omstreken”, vertelt Arie Vermin van de heemkundige kring. “Het menneke van Diepenbeek was een echte gebedsgenezer. Een zieke die bij hem om genezing verzocht, moest altijd bidden ter ere van het Lijden van Christus. Als de patiënten na de consultatie vertrokken waren, begon Mathieu zelf ook te bidden. Bij het vertrek mochten de patiënten een gift achterlaten en hij gaf steevast de raad mee: ‘Doet gij uw best, ik doe hetzelfde.’ Mathieu Vanhaeren werd bijna 91 jaar en overleed op 17 april 1956. Mathieu

werkte in de mijn, maar zijn activiteit als volksgenezer bracht waarschijnlijk goed op. Hij kocht gronden en beemden en bouwde voor zijn boerderijtje zelfs een statige woning waar hij ‘klanten’ ontving in de voorste kamer. Hij haalde ook geregeld deze krant, waarin hij beschreven werd als ‘het menneke dat geneest zonder kruiden, zalf of pillen’. Hij heeft ons dorp mee op de kaart gezet, daardoor is ‘Het Menneke van Diepenbeek’ onsterfelijk en blijft hij zijn plaats houden in de annalen van onze dorpsgeschiedenis.”