Fabio Jakobsen ligt nog steeds in coma, na zijn doodsmak in Polen woensdag. Wat vinden Jasper Philipsen, die in diezelfde spurt ook tegen de grond ging, en Eddy Planckaert van het maneuver van Dylan Groenwegen? “Geen moordaanslag, maar er
JASPER PHILIPSEN
Hij leek te kunnen ontsnappen aan de val van Jakobsen en Groenwegen, maar ook Jasper Philipsen (22) uit Ham maakte woensdag een tuimeling. “Dit blijft nazinderen. Ik hoop dat iedereen voortaan twee keer nadenkt in de sprint.”
Al wat bekomen?
“Niet helemaal. Ik heb nog nooit zoiets ergs meegemaakt. Ik denk dat wat woensdag gebeurd is nog een tijdje zal nazinderen. Ik ben aangedaan. Zeker omdat je er zo kort bij zit. En die smak die Fabio maakte... Gruwelijk.”
Jij maakte ook een stevige val.
“Dat wist ik pas achteraf, toen ik de beelden zag. Met enkel wat schaafwonden heb ik enorm veel geluk gehad, maar dat besefte ik niet op het moment zelf. Dat gebeurde pas toen ik zag hoe emotioneel mijn vriendin Melanie was.”
Zij was ook aan de aankomst?
“Ja, maar ze heeft mij niet zien vallen. Toen ze vanuit België berichten kreeg over mijn val, kreeg ze wel enorm veel schrik.”
Zit bij jou de schrik er niet in om nog te sprinten?
“In de sprint van donderdag eindigde ik achtste, maar het resultaat was nog beter dan hoe ik mij voelde. Ik had geen enkele force in de benen. Komt dat omdat ik mentaal wat in de knoop zit na die val? Ik weet het niet.”
Wordt sprinten te gevaarlijk?
“Niet als iedereen zich aan de fair play-regels houdt. Iemand tegen de dranghekken jagen hoort daar niet bij, maar ook de deur dichtdoen niet. Je mag voor je positie vechten, maar het moet binnen de regels blijven. Het is altijd mijn bedoeling om vóór de sprint begint een zo goed mogelijke positie te veroveren. Dan laat ik me niet doen, maar het is nooit mijn bedoeling iemand in gevaar te brengen. Als iemand sneller is, dan is dat zo. Hoe graag je ook zelf wil winnen, dan moet je dat aanvaarden.”
Maar in the heat of the moment...
“Dan nog moeten we allemaal menselijk blijven. Een elleboog uitdelen of de deur dichtdoen, dat is geen natuurlijke reflex. Zo’n beslissing wordt genomen bij volle bewustzijn.”
In hoeverre lag de fout bij de renners? En bij de organisatie?
“Die sprint was supersnel. Bergaf en wind in de rug. Ik zat op mijn allergrootste versnelling (54x11, nvdr) en nog was dat te klein. Mijn kilometerteller is eraf gevlogen tijdens de val, maar we haalden zeker 80km/u. Het is aan de UCI om onze veiligheid te garanderen, ze mogen dus gerust ingrijpen. Vorig jaar keurde de UCI in de BinckBank Tour een finish goed waar de pootjes van de nadars gevaarlijk uitstaken. Tja.”
Ga jij voortaan minder risico’s nemen of minder stoten uithalen in de sprint?
“Dat denk ik wel. Dit ga ik nooit vergeten. Het staat voor altijd op mijn netvlies gebrand. Ik zal in de toekomst misschien drie keer nadenken voor ik een actie onderneem. Risico’s moet je altijd nemen, anders word je beter klimmer. Maar ik hoop dat iedereen nu wel twee keer zal nadenken.”