Winnaar van het weekend debutant Tadej Pogacar
De Pyreneeën zijn voorbij en Tadej Pogacar (21) heeft gewonnen. Zaterdag pakte hij op de Peyresourde tijd op al zijn rivalen, in Laruns deed hij er ook nog ritwinst bovenop. In een Tour aan een razende vaart rijdt Pogacar voorlopig het hardst van allemaal. “Wat hij doet: zot gewoon.”
Wat een ontlading bij Tadej Pogacar toen hij in Laruns op de meet de rit pakte. Een oerschreeuw waar ze ook bij UAE Emirates vanop keken. Ze kennen hun kopman daar vooral als een sfinx: nooit euforisch, nooit terneergeslagen. Soms vragen ze zich af of hij wel beseft wat hem allemaal overkomt. Het is een kwaliteit die uitstekend van pas komt in de Tour. Afgelopen vrijdag was Tadej Pogacar nog de verliezer van de dag, toen hij in de waaiers 1’21” verloor op de favorieten.
“Hij was ontgoocheld, maar tegelijk strijdvaardig”, zegt Allan Peiper. “Dat is de attitude die Tadej heeft. Het is echt geen pose: in de Dauphiné verloor hij in de tweede etappe ook een minuut, maar dan staat hij op het eind toch weer op het podium.”
Geheim
Zaterdag sloeg Pogacar - Pogi voor de vrienden - keihard terug op de Peyresourde. Hij versnelde drie keer na elkaar en reed vierenveertig seconden weg van de andere favorieten. Na de afdaling bleven er daar nog veertig van over. “Ik had liever gehad dat hij wat langer had gewacht om te tonen hoe goed hij wel is”, aldus Peiper. “Nu is het geen secret meer.” Het talent van Pogacar is natuurlijk nooit een geheim geweest. Als neoprof eindigde hij vorig jaar derde in de Vuelta, maar lang voordien was zijn faam als ‘Sloveense Evenepoel’ al gemaakt. In 2017 eindigde Pogacar als achttienjarige vijfde in de Ronde van Slovenië, een race waar toen heel veel goeie World Tourrenners aan de start stonden. Een jaar later won hij ook de Tour de l’Avenir. Zaterdag reed Pogacar zo hard de Peyresourde omhoog dat er vragen bij werden gesteld. Hij postte de data van zijn rit op wielerplatform Strava en dat leidde tot speculatie. Op de Peyresourde trapte hij 429 watt, vierentwintig minuten lang. Niemand kent het precieze gewicht van Pogacar, maar toch verschenen er cijfers als 6.6 of 6.8 watt per kilo op de sociale media. Op de teambussen gingen die cijfers gretig rond: “de enige van onze ploeg die zo’n waarden misschien voor ogen kan hebben, is Romain Bardet”, zei Oliver Naesen. “Maar hij viel er ook achterover van. Superzot gewoon.” Pogacar reed op de Peyresourde de recordklimtijd van Iban Mayo en Alexander Vinokourov in 2003 uit de boeken. Dat klinkt niet goed, maar er hoort veel nuance bij: toen was de Peyresourde de laatste van zes gecategoriseerde klimmen. Zaterdag waren er maar drie. Nu begon het peloton ook ‘gelanceerd’ aan de slotklim na de afdaling van de Port de Balès, wat in 2003 ook niet het geval was. De wind stond ook in de rug en de favorieten reden volle gas van de voet tot aan de top.
De meest neutrale lezing van alle cijfers is dat er ontzettend, ontzettend hard gereden wordt in deze Tour. Zeker niet alleen door Pogacar. Zondag sneuvelde ook het klimrecord op de Marie Blanque, waar Pogacar, Roglic, Bernal en Landa samen in 24’30” naar boven reden. Maar ook hier was er een relatief milde aanloop in een sowieso al korte rit.
Dicht op elkaar
Feit is dat het niveau in deze Tour ongezien hoog ligt en alle favorieten zitten bijzonder dicht tegen elkaar aan. Pogacar is de winnaar van de Pyreneeën, maar niet duidelijk beter dan de rest? Vraag is of zaterdag ‘mocht’ wegrijden van de favorieten na zijn eerdere tijdsverlies. Zondag kreeg Pogacar Roglic, Bernal en Landa in zijn eigen woorden “niet los geschud.” Hoe dicht iedereen bij elkaar zit in deze Tour bleek zondag op de top van de Marie Blanque, waar Pogacar
en Roglic zelfs even in elkaar haakten toen ze sprintten om de bonusseconden. “Mijn fout” gaf Pogacar aan. “Ik dacht dat ik de anderen al had losgereden.” Het akkefietje tussen de landgenoten bleef niet hangen. Na de rit zaten ze naast elkaar op de rollen en waren ze duidelijk on speaking terms. Voor deze Tour was Pogacar een outsider, na de Pyreneeën promoveert hij tot medefavoriet. De enige die bergop de explosiviteit van Roglic aankan en ook nog een goede tijdrijder is. UAE-ploegleider Allan Peiper gaf aan dat Pogacar in de slottijdrit op La Planche des Belles Filles zijn huidige achterstand in het klassement goed kan maken “op iedereen behalve Roglic.”
In de perszaal – waar hij zich minder in zijn sas voelt – nam Pogacar nadrukkelijk de handschoen op: “Als ik niet aanval mag je ervan uitgaan dat ik niet goed genoeg ben. Ik ben blij met mijn eerste negen dagen, maar het spel om de gele trui is maar net begonnen.”