Collectieve topprestatie, kers op de taart ontbreekt
Ze kwamen om te winnen maar strandden op zilver. Toch viel op het Belgische collectief weinig aan te merken. Dat vond kopman Wout van Aert, dat vonden ook de zeven andere landgenoten. Ze hadden niet eens ongelijk. Na het fiasco van Yorkhsire, was de Belgische selectie in Imola duidelijk de beste ploeg.
JASPER STUYVEN: 9/10: Droom-bodyguard
Deelde de kamer met Van Aert en was ook zijn bodyguard in de koers. Net als Naesen moest Stuyven indien nodig brandjes blussen in de eerste tweehonderd kilometer en vooral van Aert uit de gevarenzone houden. Zijn streep lag op twee ronden van het einde, maar in de voorlaatste ronde deed hij nog een kopbeurt. “Ik ben tevreden van mijn koers. Ik heb het maximale uit mijn functie gehaald. Toen Wout op vier ronden van het einde eens ingesloten geraakte, besliste hij om op kop van het peloton te beginnen rijden. Oli en ik hebben ervoor gezorgd dat onze kopman nooit in een stresssituatie terecht kwam.”
OLIVER NAESEN: 8/10: Ideale schaduw
Zette samen met Stuyven kopman Van Aert heel de tijd uit de wind. De renner van AG2r-La Mondiale had het op de steile Cima Gallisterna al moeilijk in de derde laatste ronde, maar beet knap door. Zo kon hij bij het begin van de voorlaatste ronde als eerste Belg op kop sleuren om het tempo te bepalen. Hij luidde de overname van de Belgen in de wedstrijd in. Daarna was zijn pijp uit en gaf op.
PIETER SERRY (8/10): Geslaagd debuut
Maakte op zijn 31ste zijn debuut en was daar heel trots op. Verving Dries Devenyns, die neen zei tegen bondscoach Verbrugghe omdat hij niet in een situatie wou komen dat hij achter vriend en ploegmaat Julian Alaphilippe moest rijden. Serry, ook renner bij Deceuninck-Quick-Step zei wel ja en maakte heel hard tempo na de voorlaatste doortocht op de Mazzolano. Voerde zijn opdracht perfect uit en bewees dat hij zijn selectie verdiende. Was al vaak van onschatbare waarde voor het team van Patrick Lefevere en zal dat in de toekomst wellicht nog doen voor België.
LOÏC VLIEGEN: 9/10: Vertrouwen niet beschaamd
De minst verwachte naam in de Belgische selectie blikte terug op een geslaagd WK-debuut. Geselecteerd als werkmier maar in de laatste ronde nog aan kop sleurend, daar mag je mee thuiskomen. “En toch ben ik ontgoocheld”, sprak de Luikenaar. “We kwamen om te winnen. Toch mogen we blij zijn met de prestatie van Wout en die van de ploeg. Elke renner heeft zijn taak vervuld. Ik moest zo lang mogelijk bij Wout blijven en dat is me bijna gelukt. Ik zeg bijna want in de voorlaatste ronde moest ik voet aan grond zetten in de voorlaatste klim waardoor ik de toppers moest laten rijden. Gelukkig kon ik nog terugkeren en een beetje kopwerk verrichten in dienst van Wout.”
TIESJ BENOOT: 9/10: Tweede beste Belg
In de pikorde kwam hij achter Wellens, maar hij hield langer stand. In de slotronde reed hij op kop tot de eerste klim en keerde terug voor een ultieme kopbeurt in de aanloop naar de tweede klim. “Er reden toen een paar renners weg en Wout vroeg om het gat dicht te rijden. Nadien was de kaars helemaal uit.” Achteraf bleek Benoot de tweede beste Belg in koers en had hij in de pikorde voor Wellens en misschien zelfs voor Van Avermaet mogen staan. “Ik had niet verwacht dat ik zo goed zou zijn. Ik voelde mij beter dan ik tijdens de Tour ooit ben geweest. Ik was bij de beste twintig renners in de koers. Had ik mij langer kunnen sparen, had ik langer kunnen overleven en de man geweest die we misschien missen in de slotronde. Al denk ik niet dat we ook maar één fout hebben gemaakt.”
TIM WELLENS: 7/10: Gids in afdaling
Reed vanaf de start attent vooraan in de buurt van kopman Wout van Aert. Had de taak om te reageren op elke uitval van een schaduwfavoriet in de voorlaatste ronde, maar toen Pogacar aanzette op de Cima Gallisterna kon hij net als de rest van het pak niet volgen. Benoot hield de kloof op die klim klein en Wellens hielp hem als specialist in de afdaling. Hij sleurde ook daarna nog aan de kop en zette zich later aan de kant, terwijl Benoot wel nog kon aanklampen en werken in dienst van Van Aert.
GREG VAN AVERMAET: 8/10: In steun tot de slotronde
Moest Vvan Aert tot diep in de finale bijstaan en kweet zich van zijn taak. De olympisch kampioen mende het uitgedunde peloton tot de eerste hectometers van de slotklim. “Ik hoopte na de slotklim nog terug te kunnen keren maar de zes vooraan waren alleen maar kopmannen. Dan weet je dat het onmogelijk is na al het werk dat ik leverde.” Van Avermaet deelde in de ontgoocheling.