Als ich can?

Vlaamse veerkracht. Zo heet het relanceplan waarmee Jambon I Vlaanderen uit de corona-as wil doen herrijzen. Het plan bevat voor 4,3 miljard euro eenmalige investeringen en steunt op zeven ambities, gaande van een betere verloning voor het Vlaamse zorgpersoneel tot het terugdringen van regelneverij. Daarnaast moet Vlaanderen een digitale topspeler worden, moet het de omslag naar een duurzame economie maken en zal het extra investeren in schoolgebouwen, ziekenhuizen, sportinfrastructuur, mobiliteit, de evenementen- en cultuursector... “Het meest ambitieuze investeringsplan dat een Vlaamse regering ooit op poten heeft gezet”, noemde Jambon het gisteren in zijn Septemberverklaring. Enkele bedenkingen:

Eén: na de zwakke start van zijn regering en de zaak-Chovanec was het afwachten of Jan Jambon gisteren de rug zou rechten. Wel, dat deed hij. Ook al zal hij nooit tippen aan het enthousiasmerende voluntarisme van Gaston Geens of Guy Verhofstadt, Sterke Jan gaf gisteren blijk van leiderschap. Enkele verwijzingen naar Vlaanderens grootste primitief Jan van Eyck, een flinke dosis empathie en een rist powerpoints zetten zijn boodschap kracht bij. Maar die Sterke Jan wil Vlaanderen - zeker in deze onzekere tijden - elke dag zien. Tot nog toe bleef hij te vaak de minister-president van één dag.

Twee: een relanceplan van 4,3 miljard euro oogt indrukwekkend. Maar is het dat ook? De vraag stellen… Vooreerst kennen we enkel de grote lijnen. Hier en daar wordt wel met detailcijfers gegoocheld maar vaagheid haalt toch de bovenhand. Bovendien wordt het geld over vier jaar uitgesmeerd en gaat het gemiddeld dus ‘maar’ om 1 miljard per jaar. Op een begroting van 46 miljard euro is dat amper 2 procent. ‘Vlaanderen veerkracht’ is dus allerminst een versnelling om Vlaanderen volgend jaar al uit de coronaklei te trekken. Daarenboven is het afwachten of sommige eenmalige investeringen niet structureel worden (digitalisering, Blue Deal...) en of cofinancierder Europa wel zo gul zal zijn als deze Vlaamse regering veronderstelt. Drie: de slagkracht van Jambon I zal voor een stuk afhangen van haar relatie met de nieuwe, federale Vivaldiregering waarin CD&V en Open Vld wél zitten, maar N-VA niet. “Vorig jaar maakten we met drie partijen duidelijke afspraken. Die staan in stenen tafelen gebeiteld’, maakte Jambon duidelijk. Wait and see. Het is niet omdat de Vlaamse regeringsleider van Eycks kernspreuk

‘als ich can’ in zijn Septemberverklaring verwerkt, dat zijn Vlaamse coalitiepartners dit hem ook gaan gunnen. Daarvoor hebben CD&V en zeker Open Vld in de federale formatie net iets te veel bokkensprongen gemaakt.