De wet van de sterkste
Standard liep op Jan Breydel tegen de eerste nederlaag in het Mbaye Leye-tijdperk aan. Een kansloze 3-1, maar is dat een schande? Neen, Club Brugge is op dit moment simpelweg te goed.
De Rouches, de vroege goal van Merveille Bokadi had ze misschien valse hoop gegeven. Standard wist zich in de eerste helft nog redelijk te weren, maar onderging zondagmiddag in Brugge de wet van de sterkste. Noa Lang - stilaan toch echt de beste voetballer van onze competitie - was ongrijpbaar voor iedereen in rood en wit.
Eerst was het Nicolas Raskin die de Nederlander zomaar aan de achterlijn liet passeren. “Een beetje te makkelijk”, zo gaf de Luikse tiener achteraf toe. Soit, Lang legde terug op Hans Vanaken, de Lommelaar tikte simpel de gelijkmaker binnen. Dat alles werd trouwens in gang gezet door Simon Mignolet en zijn snelle uittrap.
Doelpunten van Dost en Lang, vlak voor en na rust, beslisten een topper die er nooit echt een was. Standard was eerder wel gevaarlijk via een harde knal van Joao Klauss, de beste speler aan Luikse zijde, en de daaropvolgende rebound van Michel-Ange Balikwisha. In de slotfase leek het een strafschop te krijgen na hands van Dost. De VAR dacht daar anders over. Het bleef 3-1.
Te vroeg gescoord
Standard berustte in de nederlaag. Raskin: “We zijn ontgoocheld, maar moeten erkennen dat Club sterker was.” Klauss: “Ons spel kwam er niet uit. We speelden te veel de lange bal, terwijl wij net een voetballende ploeg zijn.” Eenzelfde geluid bij Mbaye Leye, of toch ongeveer. “We zijn op een sterk Club Brugge gestuit”, gaf de Senegalese T1 toe. “Elke balaanname was goed, ze leden geen balverlies. Wellicht scoorden we te vroeg, waarmee je Club wakker schudde. Je roept daarmee eigenlijk de druk over jezelf af. Ze verstoorden onze opbouw. Als je dan nog veel technische foutjes maakt en er niet staat in de duels…” En zo was het ook. Club is goed daarmee vertellen we niks nieuws - maar het enige wat je kan opperen, is dat Standard te veel respect toonde. “Dat vond ik niet”, zei spits Klauss. “Het is gewoon een topploeg. Ze zijn erg sterk en houden de bal goed in de ploeg. Dat was lastig voor ons.”
Snel vergeten
Leye, steevast eerlijk en vol zelfvertrouwen in zijn discours, zocht
“Door te vroeg te scoren hebben we Club wakker geschud” Mbaye Leye Coach van Standard
geen excuses en had er geen moeite mee om de fouten van zijn elftal te benoemen. “Naïef verdedigen? Dat is nog braaf omschreven”, zei hij licht grijnzend. “Foutjes gebeuren in het voetbal. Donderdag overkwam Cimirot het nog en hier betaal je je fouten cash. We probeerden met onze wissels nog wat druk uit te voeren. Misschien had je hen nog aan het twijfelen kunnen brengen als die strafschop niet werd geannuleerd, maar het is nu zo. Je wint, je verliest.”
Eerste verlies voor Leye
Na vier zeges en een gelijkspel in Oostende betekende de 3-1 tegen Club Brugge de eerste nederlaag voor Mbaye Leye als trainer. “Dat verlies ging er een keer komen”, zei hij. “Dit Standard was niet klaar om met Club Brugge te rivaliseren. Ons middenveld werd gedomineerd, we verloren van een beter team. Op voorhand werd gezegd dat we hier niks te verliezen hadden, maar we hadden uiteraard wel iets te winnen (lacht). Hier moeten we onze lessen uit trekken. Wij zijn iets aan het opbouwen. Stapje per stapje. En als ik hier de deur uitstap, laat ik deze nederlaag alweer achter mij”, aldus een zelfbewuste Standardtrainer.
Bij zijn voorstelling begin januari gaf Leye aan dat Standard eerst eens de zware maand januari moest overleven. En met 13 op 18 kan je niet anders dan stellen dat hij in die opdracht is geslaagd. De comateuze Luikenaars van een maand geleden leven weer, net zoals hun PO1-dromen.