Bart Somers breekt de stilte: “Vervelend voor ons, maar vooral voor Sihame”
ZAAK-EL KAOUKIBI BRUSSEL Vlaams minister Bart Somers zette samen met ex-voorzitter Gwendolyn Rutten alle zeilen bij om Sihame El Kaouakibi binnen te halen voor Open Vld. Maar sinds ze in het oog van de storm staat, liet hij de vloer aan Rutten en haar opvolger Egbert Lachaert. “Ik steek mij niet weg”, zegt Somers nu. “Maar het is toch logisch dat een partijvoorzitter over partijaangelegenheden praat?”
“Ik ontken niet dat dit lastig is voor de partij”, zegt Vlaams viceminister-president Bart Somers. “Maar het adagio is nog altijd: onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Daarom is het ook een goede zaak dat Egbert El Kaouakibi tijdelijk op nonactief heeft gezet. Om wat rust te scheppen.”
Somers heeft lang gezwegen over de zaak rond El Kaouakibi, die een dikke week geleden in opspraak kwam door vermeende malversaties bij haar vzw Let’s go Urban. Dat de Antwerpse ook nog eens meer dan 100.000 euro kreeg van Open Vld om haar overstap te maken, zette kwaad bloed bij de partijbasis. Ex-voorzitter Gwendolyn Rutten én haar opvolger Egbert Lachaert mochten het komen uitleggen. Somers,
de lijsttrekker van El Kaouakibi en beschouwd als een van de drijvende krachten achter haar overstap, ruimde baan.
Moeilijke provincie
“Ik heb mij helemaal niet weggestoken”, zegt Somers nu. “Maar het is toch logisch dat een partijvoorzitter communiceert over partijaangelegenheden? Ik ben bovendien helemaal dezelfde mening toegedaan en had er dus weinig aan toe te voegen. Maar ik ga geen vragen uit de weg.” Somers wijst erop dat de overstap van El Kaouakibi breed gedragen was. “De partijtop heeft toen beslist om Sihame zo te lanceren als nieuw kopstuk. Antwerpen is een heel moeilijke provincie voor ons. We zaten onder de tien procent. We moesten dus op zoek naar vers bloed om nieuwe kiezers aan te trekken. Dat is ons ook gelukt. Ga maar na, mijn Antwerpse lijst is de enige Open Vld-lijst die er in de verkiezingen op vooruit is gegaan. We klauterden zelfs weer boven de tien procent.”
Volgens de wetgeving rond verkiezingsuitgaven mag een partij voor een topkandidate meer geld uitgeven in de campagne. In Antwerpen bedraagt dat iets meer dan 50.000 euro. Een communicatiebureau van El Kaouakibi verzorgde de campagne voor haar en nog wat kopstukken. Daarvoor factureerde het bedrijf nog eens 50.000 euro. Bovendien kreeg ze de belofte dat ze bovengemiddeld veel ruimte zou krijgen om haar ding te doen. “Dat hoeft ook niet te verbazen”, zegt Somers. “Die authenticiteit is belangrijk.”
Grote vis
El Kaouakibi was best een grote vis. Ze stond op de radar van meerdere partijen. Haar “sociaal ondernemerschap” kon op brede appreciatie rekenen. Toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) schakelde haar zelfs in om een project uit de grond te stampen in Molenbeek, in de nasleep van de aanslagen in Brussel. Om jongeren daar perspectief te bieden. “Verschillende partijen zaten er dan ook verveeld mee dat ze voor ons koos”, zegt Somers. “Er waren al lang contacten. Iedereen bij ons was tevreden.” Dat is sinds de zaak is losgebarsten wel anders. “Dat is vervelend voor ons. Maar nog meer voor Sihame.”
Impasse
Intussen zit de rechtszaak rond de affaire in een impasse. Normaal zou het derdenverzet van Sihame El Kaouakibi tegen het aanstellen van een voorlopig bewindvoerder vandaag behandeld worden voor de ondernemingsrechtbank in Tongeren. Maar omdat er een verzoek is blijven haperen bij Cassatie, kan de rechtbank de zaak niet behandelen. Tot grote frustratie van de advocaten van El Kaouakibi. “We willen maar één ding: dat het vooruitgaat”, zegt advocaat Mounir Souidi.
Tot de zaak voorkomt, kan de tijdelijke bewindvoerster voort met haar onderzoek.