Sociale woning én Turkse villa? Fraude wordt eindelijk aangepakt
“De bureaus hebben niet meer nodig dan een naam, een geboortedatum en een geboorteplaats om een onderzoek te starten, in 41 landen”
VASTGOED HASSELT
Wie een sociale woning wil krijgen, mag geen andere eigendom bezitten. Voor vastgoed in eigen land is dat makkelijk na te gaan via het kadaster, maar over woningen in het buitenland tasten sociale huisvestingsmaatschappijen in het duister. Daarom heeft Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) een contract afgesloten met vijf private onderzoeksbureaus, twee Nederlandse en drie Belgische. “Wanneer er vermoedens zijn dat iemand eigendom heeft in het buitenland, kunnen huisvestingsmaatschappijen een van die bureaus inschakelen”, zegt Diependaele. “Die hebben niet meer nodig dan de naam, een geboortedatum en een geboorteplaats om in actie te schieten. Met de vijf bureaus is er een akkoord voor onderzoek in 41 landen.”
Zo’n onderzoek is uiteraard niet kosteloos, maar ook daar springt de Vlaamse overheid bij. Als uit het onderzoek effectief blijkt dat er nog een buitenlandse eigendom is, betaalt de overheid de hele factuur. Is dat niet het geval, moet de huisvestingsmaatschappij een kwart zelf betalen. “Wie een frauHetzelfde deur betrapt, kan echter sociale kortingen terugvorderen”, zegt Diependaele. “Als zo iemand al vijf, zes jaar een sociale woning huurt, kan dat hoog oplopen.”
Dossier met foto’s
Maar wat dan met iemand die nog een huis bezit in Syrisch oorlogsgebied? “De onderzoekers zullen telkens een dossier opmaken, met daarin eventueel ook foto’s van de woning”, zegt Diependaele. “Dat dossier wordt overgemaakt aan de huisvestingsmaatschappij. Op basis van de waarde van die eigendom kan dan een oordeel geveld worden. Hetzelfde geldt voor wie een gedeelde eigendom heeft, bijvoorbeeld als gevolg van een erfenis. De maatschappij kan die persoon dan verplichten om zich binnen het jaar van het goed te ontdoen.” Woonhaven, een Antwerpse sociale huisvestingsmaatschappij, sloot eerder al zo’n raamcontract af met een onderzoeksbureau. Het initiatief kreeg navolging in Hamme en Lier, waar recent als gevolg van zo’n onderzoek 25 mensen hun opzeg kregen. Nu krijgen dus ook Limburgse maatschappijen de mogelijkheid om eenvoudig zo’n onderzoek te starten. En dat is welkom. “We moeten het nog bespreken met de raad van bestuur, maar het spreekt voor zich dat we hierop gaan inzetten”, zegt Dominique Vrancken van Hacosi, dat actief is in Hasselt, Diepenbeek en Wellen. “Tot nu toe konden we enkel iemand op eer laten verklaren dat hij of zij geen eigendom in het buitenland had, maar controle daarop was onmogelijk.”
Matthias Diependaele (N-VA) Vlaams minister van Wonen geluid is te horen bij andere maatschappijen in Limburg. “Soms hebben we zelfs concrete meldingen over fraude”, zegt Myriam Indenkleef, directeur van Nieuw Dak in Genk. “Die komen dan van de buren of de ex-partner, maar zelfs dan konden we daar niets mee.” Carien Neven, voorzitter Cordium in Hasselt: “We konden zeer weinig ondernemen.
De enige optie was om zelf personeel naar het buitenland te sturen om het ter plaatse uit te zoeken.” Hoeveel mensen ze op fraude zullen betrappen, daar hebben de maatschappijen het raden naar. Bovendien zal niet iedereen gecontroleerd kunnen worden. “We kunnen moeilijk iedereen met buitenlandse roots doorgeven aan zo’n onderzoeksbureau”, zegt
Neven. “En ook Belgen kunnen panden in het buitenland hebben.” Vrancken: “We zullen daarvoor criteria moeten hanteren. Controleren we iemand al bij vage geruchten? Organiseren we steekproeven? Dat moet nog blijken. Ik verwacht niet dat het merendeel op die manier fraudeert, maar er zullen er zeker enkelen tussen zitten.”