Stuyven doet ook Limburgse harten
ZIJN JEUGD- EN TRAININGSMAKKER, JORNE CAROLUS
“Enorm gerespecteerd
als patron van de ploeg”
Als 12-jarige jeugdrenner leerde Alkenaar Jorne Carolus Jasper Stuyven kennen. Ze kwamen elkaar koers na koers tegen en toen ze samen voor de ploeg Avia uitkwamen werden ze vrienden. “Ik volg elke koers van Jasper, uiteraard. Ons gemeenschappelijk verleden wis je zomaar niet uit, dus je kan je wel voorstellen hoe trots ik ben op deze prestatie. Ik had niet meteen verwacht dat hij Milaan Sanremo zou meepikken als monument en dat het hem eerder zou lukken in de Ronde van Vlaanderen. Of Parijs-Roubaix, want dat is zijn absolute droomkoers. Nu, hij zal er absoluut niet om huilen dat La Primevera op zijn erelijst staat. Hij heeft dat enorm koelbloedig gedaan, met alle koersintellect en koerservaring die hij bezit. Het is hem al vaker overkomen dat hij te vroeg aanging. Denk bijvoorbeeld aan die rit in de Tour, waar hij nog net wordt geremonteerd. Wel, van die pechmomenten heeft hij geleerd om zijn koerstactiek steeds meer aan te scherpen en wel het juiste moment uit te pikken. Hij weet perfect wat hij wel kan, wat hij niet kan en hoe hij dat moet gebruiken. Wat me trouwens ook opviel is zijn positie in de ploeg. Het gebeurt niet vaak dat ploegmaten je podiumceremonie afwachten, maar zag je ze staan op tv? Jasper stond op het hoogste schavotje te blinken, terwijl zij stonden toe te kijken. Dat betekent enorm veel: hij is de patron en wordt enorm gerespecteerd.”
ZIJN BUURMAN, TIM WELLENS
“Zijn grote sterkte?
Hij durft verliezen”
Voor vriend, buurman maar ook rivaal Tim Wellens was het hinken op twee gedachten. Zijn ijzersterke ploegmaat Caleb Ewan peddelde en volgde als een volleerde puncher over de Poggio. Zonder Jasper Stuyven zou hij deze Sanremo mogelijk gewonnen hebben. Tim Wellens: “Dat denk ik inderdaad. Als er nog één extra ploegmaat van Lotto Soudal in de kopgroep zit, heeft Jasper het zitten. Want dan werd het gat gedicht. Daar verliest Caleb de winst en grijpt Jasper zijn kans. Fantastisch natuurlijk dat mijn goede kameraad en buurman wint. Nauwe buur trouwens, want we wonen in hetzelfde gebouw in Monaco. We hadden vóór zijn overwinning al afgesproken dat we zondagochtend om 8.30 uur zouden gaan losrijden. Ik vroeg me even af of hij nog op pad wilde met mensen die geen monument gewonnen hebben (lacht). Maar die twijfel bleek ongegrond. Jasper was trouw op post. De grote sterkte van Jasper is dat hij durft te verliezen. Hij speelde alles of niets omdat hij met een ereplaats weinig