Vandalen vernielen hartjes ter nagedachtenis van coronadoden
Op de Troostplek in het Zutendaalse Vonderpark zijn keramische hartjes stukgeslagen. De hartjes staan symbool voor de 67 inwoners die afgelopen jaar, vooral aan Covid-19, overleden zijn. In totaal werden 55 hartjes vernield.
Het Vonderpark is één van de vijf troostplekken die in juni van vorig jaar in Limburg vorm kregen. Ferm, voorheen gekend als het Katholiek Vormingswerk voor Landelijke vrouwen (KVLV), nam het initiatief omdat corona een gebruikelijke uitvaart verhinderde en er dus nood was aan plekjes om even te bezinnen en stil te staan bij een overlijden. De Ferm-afdeling van Zutendaal liet voor die gelegenheid hartjes uit keramiek maken. “Elk met de naam van de overledene en de datum van het overlijden”, zegt Maria Menten, die samen met Edith Swennen het voorzitterschap van Ferm Zutendaal op zich neemt. We hebben ze in het Vonderpark opgehangen in de zone die voorzien is als troostplek. In totaal hebben zijn er 67 hartjes. Niet iedereen die er een plaatsje heeft, is aan corona gestorven, maar wel de meesten. Maandag ben ik om 16.30 uur nog hier geweest. Alles zag er nog prima uit.”
Dat was heel anders toen Maria daags nadien opnieuw toekwam. “Het was 10.15 uur”, zegt ze. “Ik was toch wel uit mij lood geslagen toen ik zag dat het merendeel van die hartjes gewoon zijn stukgeslagen. We zijn dan de brokken gaan zoeken en hebben nog drie ganse exemplaren gevonden. In de bomen hingen er nog negen. Dat betekent dat er 55 zijn stuk geslagen. Ook de grote harten met een spreuk op die ertussen hingen, zijn vernield. De bloemen die er pas geplant waren, zijn niet aangeraakt.”
Familie
Ook Edith Swennen kan nog niet geloven wat er gebeurd is. “Waarom doet een mens zoiets?”, vraagt de vrouw zich af. “Je kwetst hiermee toch familie van de mensen die overleden zijn. We weten niet goed hoe het verder moet. Het was de bedoeling dat we de hartjes zouden schenken aan de familieleden van de slachtoffers. We hebben het inmiddels aan burgemeester Ann Schrijvers gemeld. Camera’s hangen hier niet in het bos. Het enige dat we hopen is dat mensen hier uit de straat iets of iemand gezien hebben. Nog niet zolang geleden hadden we iets gelijkaardigs in Veldwezelt waar bloemen uit de grond zijn uitgetrokken. We zijn hier danig door geraakt. Waar is het respect voor de medemens heen?”