De Britse connectie van Stuivenberg
Iets meer dan drie jaar is het geleden dat Albert Stuivenberg als coach van KRC Genk aan de deur werd gezet. Sindsdien heeft de Nederlander niet stilgezeten. Vanavond zit hij samen met Robert Page als plaatsvervangend bondscoach in de dug-out van Wales. Zo blijft hij schipperen tussen de spotlights en de schaduw.
Toen Albert Stuivenberg in januari 2017 het roer overnam van de ontslagen Peter Maes in de Luminus Arena zorgde dat hier en daar voor gefronste wenkbrauwen. De toen 46-jarige Rotterdammer kon geen enkele ervaring als T1 bij een seniorenelftal voorleggen. Zijn nochtans mooie adelbrieven als hoofdcoach van de jeugdploegen van Oranje konden de scepsis niet wegnemen. Aanvankelijk bleven de resultaten in Genk uit, maar
tegen het eind van het seizoen kreeg Stuivenberg de motor toch aan de praat. De Genkse trein denderde naar zes zeges op rij en tussendoor had hij Racing tot in de kwartfinale van de Europa League geleid, waar Celta de Vigo te sterk bleek. Desondanks was zijn liedje na nog geen jaar uitgezongen. In december werd hij bedankt voor bewezen diensten na een reeks tegenvallende prestaties.
Weerzien met Giggs
Een nieuwe uitdaging liet niet lang op zich wachten. Ondanks verschillende aanbiedingen om hoofdtrainer te worden bij buitenlandse clubs koos Stuivenberg drie maanden na zijn ontslag opnieuw voor de vertrouwde rol van assistent. Bij Wales was Ryan Giggs even voordien tot bondscoach benoemd en de twee kenden elkaar nog van hun periode bij Manchester United.
Op Old Trafford assisteerden ze tussen 2014 en 2016 Louis van Gaal. Stuivenbergs technische en tactische kennis liet toen klaarblijkelijk een diepe indruk na bij Giggs, want de legendarische winger wilde hem er absoluut bij in zijn Welshe staf. Samen plaatsten ze zich voor het EK van komende zomer, in principe Stuivenbergs laatste opdracht voor The Dragons.
Kritiek van Mourinho
Zijn Britse connectie legde de academische Stuivenberg geen windeieren. Aan het eind van 2019 kreeg hij een nieuwe jobaanbieding aan de andere kant van het Kanaal. Luttele dagen na de aanstelling van Mikel Arteta als nieuwe T1 van Arsenal werd bekend dat hij de Spanjaard zou assisteren,
samen met Freddie Ljungberg en Steve Round. Opnieuw een job in de luwte dus. Al werd Stuivenberg tegen wil en dank ook even voorpaginanieuws toen ene José Mourinho openlijk zijn functie in vraag stelde. “Met Ryan Giggs kon ik afstemmen over de selecties van de spelers in mijn elftal, dat zal in de huidige situatie wellicht niet meer gebeuren”, sprak de Portugese coach van Tottenham, de historische aartsrivaal van Arsenal. “Het feit dat één van zijn plaatsvervangers ook een coach van Arsenal is, geeft me geen comfortabel gevoel.”
Twee keer FA Cup
Kritiek waar geen antwoord op kwam, want bij Arsenal hadden ze wel andere katten te geselen. Onder Arteta trokken de Gunners immers de wisselvallige lijn door van de voorbije seizoenen. Met Stuivenberg in de staf werd wel de FA Cup gewonnen, de eerste trofee sinds het tijdperk-Wenger. De tweede FA Cup overigens voor Stuivenberg, na de triomf met Manchester United in 2016. Met ook winst in de Community Shield tegen landskampioen Liverpool waren de verwachtingen voor het seizoen hooggespannen bij de Londense club. Driekwart seizoen later zijn ze een illusie rijker en kan Arsenal door het gebrek aan consistentie alleen nog in de Europa League een prijs pakken en haar seizoen redden. Deze interlandbreak zal Stuivenberg deugd doen. Even weg van de sportieve malaise in het Emirates Stadium. Samen met Robert Page krijgt hij tegen de Rode Duivels opnieuw de sportieve leiding over het nummer 18 op de wereldranking. Door de aanslepende zaak rond partnergeweld waarin Giggs betrokken is, zal dat nog wel even zo blijven. Daarna kan hij zich weer rustig naar de achtergrond begeven.