Na drie maanden Zuid-Korea: de avonturen van Eddy Leppens in Seoel
Profbiljarter Eddy Leppens is sinds vorige week terug van een reis van drie maanden naar Zuid-Korea. De Lommelaar nam in hoofdstad Seoel deel aan de tornooien en wedstrijden in de PBA-profliga, maar maakte ook kennis met de soms vreemde kantjes van het Aziatisch land. Wij mochten meekijken in het fotoboek van Eddy en vrouw Andrea.
HET LUXEPLAATJE
“Eén van rijkste voorzitters”
Leppens: “De voorstelling van mijn biljartteam SK Winner’s Rent-A-Car bij aankomst in Seoel gebeurde in het Walker Hill Hotel, het duurste en mooiste hotel van de stad. In de ploegencompetitie in de PBA dragen de teams sponsornamen zoals bij het wielrennen hier. Het bedrijf van onze voorzitter is actief in verschillende sectoren zoals chemie, telecom en autoverhuur. De grote baas is één van de rijkste mensen van Zuid-Korea en toevallig ook een biljartliefhebber. (lacht) Toen die man arriveerde aan het hotel, moesten plots alle wagens en materiaal aan de kant. Even later werd hij daar afgezet met een poepchique Maybach. Maar een vriendelijke mens hoor. Ik heb er een babbeltje mee geslagen. De Koreanen in mijn team waren iets zenuwachtiger.”(lacht)
HET SPORTIEVE PLAATJE
“Miljoenen tv-kijkers in Zuid-Korea”
Leppens: “Over mijn prestaties in de Team League ben ik zeer tevreden. Over een heel seizoen was ik met mijn individuele score de derde beste speler in de hele Team League. En als team hebben we een knappe derde plaats bemachtigd. Op die foto met de geldprijs ontvang ik één miljoen Zuid-Koreaanse won als prijs voor de beste speler in de zesde ronde. Dat komt neer op ongeveer 800 euro. De wedstrijden van de Team League komen live op de Koreaanse openbare televisie en lokken miljoenen kijkers. Op die foto waar we met het hele team naar een tablet kijken is een bench time-out. Een time-out, waar je de tactiek of een moeilijke carambole kan bespreken. Over mijn individuele prestaties ben ik iets minder tevreden met een plek bij de laatste zestien. De Spanjaard Zapata werd de grote PBA-kampioen. Een terechte winnaar.”
HET CULINAIRE PLAATJE
“Niet te pikant”
Leppens: “Eten en drinken in Zuid-Korea is vaak een feestelijke aangelegenheid. Sharing food of eten delen hoort daar bij de eetcultuur. De zoon en de vrouw van sponsor Kimchi begeleidden ons overal en zorgden ervoor dat we nooit iets tekort kwamen. Die mensen zijn intussen ook goede vrienden geworden. Of er vreemde zaken op het menu stonden? Neen. Veel groenten, rijstgerechten, vlees, vis. Het is ook niet zo dat we voor elke maaltijd op restaurant zaten. Andrea en ik leefden in een soort appartement-hotel. Wij hadden een eigen keukentje, maar meestal gingen we uit eten. Als de Team League bezig was, kregen we van de sponsor een ruim budget om op wedstrijddagen te gaan eten. Of ik als topbiljarter op mijn voeding moet letten? Ik probeer er gewoon op te letten dat ik niet te pikant eet voor een wedstrijd.”
HET TOERISTISCHE PLAATJE
“Speciale brommers voor toeristisch tripje”
Leppens: “Een foto van een toeristische trip met Andrea naar het eiland Jeju. Een bekende en zeer populaire vakantiebestemming voor de Zuid-Koreanen. Vanuit Seoel was dat slechts één uurtje vliegen naar daar. We hebben er met een groep wat rondgetrokken met speciale brommers en auto’s.” “Tussen de verschillende tornooien van de PBA hebben we meestal vier tot zeven dagen vrij. De meeste van onze toeristische uitstapjes waren echter in Seoel. Daar was genoeg te zien.”
“Het bezoek dat ik het meest onthouden heb, was dat aan de Lotte Tower. Het hoogste gebouw van Korea (555 meter hoog en het op vier na hoogste gebouw ter wereld, nvdr.). Compleet met shoppingcenter, aquarium met haaien en glazen doorzichtige vloer op één van de hoogste verdiepingen...”
HET TOEKOMSTPLAATJE
“In mei mogelijk al terug naar Zuid-Korea”
Eddy Leppens denkt half mei opnieuw naar Seoel te trekken voor de hervatting van de PBA-competitie.
Leppens: “De teambazen van SK zijn zeer tevreden over mijn prestaties. Ze willen mij en Kang (verliezer grote finale eindtornooi, nvdr.) zeker aan boord houden. Die teamconstructies zijn identiek aan sportploegen hier. De beste spelers mogen blijven. Diegenen die niet voldoende presteren, zitten op de wip. Maar mijn toekomst oogt rooskleurig. Ik verdien goed bij de PBA. De UMB (wereldbond van het biljarten, nvdr.) weigert de PBA nog altijd te erkennen, maar veel van de biljarters die de UMB trouw zijn gebleven, zitten nu op droog zaad. Laat mij dan maar een paar keer per jaar naar Zuid-Korea vliegen.” (knipoogt)