Leve Tessenderlo
Een jaar geleden hadden we het op deze pagina over Tessenderlo Chemie, een prachtig Limburgs bedrijf. Alhoewel, Limburgs? Het bedrijf heeft wereldwijd filialen, van China tot Chili. Een Limburger is wereldburger. Ik schreef toen dat Tessenderlo goed zou presteren, ondanks de pandemie. Vanochtend kondigt het bedrijf zijn cijfers aan van 2020. Ik verwacht dat die heel mooi zullen zijn. En ook al is het nog vroeg op het jaar, ik vermoed dat Tessenderlo het ook goed zal doen in 2021. Ze lijken niet meer van deze tijd, industriële bedrijven. Sommige hippe bedrijven zijn niet meer dan wat kantoren of een website. Tessenderlo is nog een klassiek bedrijf, met fabrieken en zo. Sommigen halen er hun neus voor op. Maar we hebben ze verdorie hard nodig. Tessenderlo levert aan de voedingsindustrie, aan ziekenhuizen, aan landbouwers. Tessenderlo is actief in de waterhuishouding. Dat zijn allemaal essentiële sectoren. Die worden niet of nauwelijks getroffen door de nieuwe lockdown. Klassieke, maar degelijke bedrijven zijn levensnoodzakelijk. Dat weten de beleggers ook. Vorig jaar schreef ik nog dat het aandeel Tessenderlo te goedkoop was en dat Luc Tack, de baas en grootaandeelhouder, nog een pak aandelen zou bijkopen. Dat is ondertussen ook gebeurd. In een jaar tijd is het aandeel 54 procent meer waard geworden. Niet slecht. Maar toch hou ik mijn aandelen van Tessenderlo bij. Ik neem nog geen winst. Ik verwacht nu eenmaal dat het bedrijf en zijn werknemers ook de komende jaren nog goed zullen presteren. Op die manier blijven ze meerwaarde leveren voor de maatschappij en voor de aandeelhouders. Waarom zou ik die aandelen dan wegdoen? Af en toe mogen we als Vlaming iets trotser zijn op onze ondernemers en onze ondernemingen. We zijn veel te bescheiden. Op dat vlak kunnen we nog wat leren van Amerikanen, Britten en Nederlanders. We laten ons de kaas nog te vaak van ons brood eten. Nu al zijn tal van Belgische bedrijven in buitenlandse handen. Als we al ons spaargeld op het spaarboekje laten staan, zullen nog veel meer Belgische bedrijven opgekocht worden door buitenlandse mastodonten. De winsten vloeien dan naar het buitenland en ook de beslissingen worden dan voortaan genomen in Parijs of Londen. Dat is niet altijd goed. Ook daar denk ik al eens aan wanneer ik op de beurs een aandeel van een Belgisch bedrijf koop. Een beetje patriottisme is niet slecht. Zonder overdrijven, natuurlijk. Leve Tessenderlo! Leve de industrie!
In een jaar tijd is het aandeel 54 procent meer waard geworden. Niet slecht. Maar toch hou ik mijn
aandelen van Tessenderlo bij.