Ontvoering, wisseltruc en doodsangst op vliegtuig: Benny Liebens blikt terug op 26 jaar trouwe dienst
Na 26 jaar trouwe dienst en 1.000 wedstrijden op de bank zwaait Benny Liebens af bij de Kanaries. Bij wijze van afscheidsspeech bladert de materiaalmeester uit Bilzen in zijn dikke boek van herinneringen en plukt hij er voor ons vier opmerkelijke momenten uit.
1. Doodsangsten op de Antonov
“De eerste Europese wedstrijd van STVV was tegen Spartak Varna in de Intertoto Cup tijdens het seizoen 1999-2000. Het werd een legendarisch debuut. Vanuit Brussel vlogen we naar Sofia, waar we moesten overstappen op een Antonov-vliegtuig. Toen we toekwamen in de Bulgaarse hoofdstad was het prachtig weer. Maar toen we opstegen, kleurde de hemel gitzwart. De vlucht naar Varna duurde 45 minuten, maar dat leek wel een eeuwigheid. Door de felle turbulentie zakte het vliegtuig voortdurend een meter of 20 naar beneden en terug. Iedereen zag lijkbleek van de schrik. Het was muisstil. Om toch maar iets te zeggen, vroeg ik aan toenmalig trainer Poll Peters of we morgen zouden trainen. ‘Het is nog niet morgen’, antwoordde hij met schrik in zijn stem. Dolgelukkig waren we toen we uiteindelijk veilig landden.”
2. Op vijf centimeter van stunt tegen Austria Wien
“We schakelden Varna uit en knokten ons ook voorbij Ararat Jerevan uit Armenië. In de volgende ronde wachtte Austria Wien. Op Staaien hadden we met 0-2 verloren, maar in Oostenrijk stonden we verrassend 1-2 voor. We strandden toen op vijf centimeter van een stunt. Het schot van Gunter Verjans raakte de onderkant van de lat en botste weg op de lijn.
Die Europese periode waren voor mij de gouden jaren. Onze kern bestond bijna uitsluitend uit Vlamingen. Het plezier en de samenhorigheid in die groep was ongekend. Dat heb ik later nooit meer meegemaakt. Het was allemaal gemoedelijk. Onze staf bestond maar uit een man of acht. Op Europese verplaatsingen speelde secretaris Fernand Knaepen zelfs voor kok in ons hotel.”
3. De ontvoering van Henk Houwaert
“In het seizoen 2006-2007 was Henk Houwaert trainer van STVV. De resultaten waren slecht, de supporters werden boos. Na een verloren uitmatch zouden ze ons opwachten op Staaien om verhaal te halen. De chauffeur kon de spelersbus veilig het stadion binnenrijden, maar toen moest iedereen wel nog thuis zien te geraken, voorbij de boze menigte. Ik heb Houwaert toen met een dekentje over zich op de achterbank van mijn wagen naar buiten geloodst. ‘Het is Benny maar, laat hem door’, zeiden de supporters. Vervolgens reed ik naar het station van Sint-Truiden, waar iemand met de wagen van Houwaert stond te wachten. Zo is hij veilig thuisgeraakt.”
4. Delorge en de truc met het shirt
“Zeven keer gingen we op stage in Spanje en ook zeven keer in Turkije. Op één van die oefenkampen in Turkije speelden we een oefenwedstrijd tegen een Turkse eersteklasser. Het was een bitsig duel, waarvan geen wedstrijdblad werd opgemaakt. In de eerste helft kreeg Peter Delorge geel toen hij een Turk bijna doormidden trapte. Aan de rust zei hij dat hij de match niet zou uitspelen omdat hij vreesde tegen een tweede geel aan te lopen. Ik heb hem toen een shirt met een ander rugnummer toegestopt. 17 in plaats van 9. En ja hoor, in de tweede helft kreeg hij weer geel, maar hij bleef staan. Iedereen lachte zich een breuk. Alleen de scheidsrechter had niet door dat het om dezelfde speler ging.”
“Die Europese periode waren de gouden jaren. Het plezier en de samenhorigheid in die groep was ongekend” Benny Liebens