“Ook al zie ik Melanie maar twee minuten, ik ben toch blij dat ze is afgekomen”

Dag om dag brengen Jasper Philipsen en Dylan Teuns verslag uit vanuit de Tour. Wat spookt er door hun hoofd, wat vertellen de benen hen en welke geluiden circuleren er in het peloton? Drie weken lang nemen Jasper en Dylan geen blad voor de mond.

“Volgens mij was Dylan vandaag een betere gesprekspartner geweest. Wat voor een knappe rit heeft die gereden! Zelf merk ik aan alles dat de tank bijna leeg is. Hopelijk heb ik donderdag naft genoeg om via de Tourmalet boven op Luz Ardiden te geraken. Het is gelukkig een vrij korte rit. Maar kort staat in deze Tour synoniem voor krachtig. Dus toch maar best opletten geblazen.” “Vrijdagochtend zal de tank sowieso weer moeten gevuld zijn, wil ik de eerste van twee resterende kansen grijpen. Ik blijf die ritzege najagen. Het groen heb ik uit mijn hoofd gezet. De voorbije dagen heb ik al niet meer meegedaan aan de tussensprints. Dan spaar ik mijn energie liever voor de vrijdag- en zondagetappe.”

“Wat mij wel extra energie schenkt, is de aanwezigheid van mijn vriendin. Melanie en de vriendin van Brent Van Moer zijn op eigen initiatief naar Frankrijk afgereisd om ons - tot en met Parijs - een hart onder de riem te steken. Ook al zien we elkaar maar één à twee minuutjes per dag, het doet toch deugd om je vriendin in levenden lijve te kunnen spreken en even vast te pakken.”

“Nu energie toch de rode draad van dit gesprek is… Na de Tour gaan de ploeg en ik bij elkaar zitten om de rest van het seizoen te bespreken. Zoals de zaken er nu voor staan, is het niet uitgesloten dat ik met de Vuelta nog een tweede grote ronde voor mijn rekening neem. Als die piste effectief doorgaat, zal de openingsrit van de Vuelta allicht mijn eerstvolgende koersdag na Parijs worden. Maar voor het zover is, gaan we eerst de Franse appelsien helemaal uitpersen.”