Ontkennen kan niet meer
Luik, Verviers, Pepinster, Moelingen... In tientallen steden en dorpen in België, Nederland, Duitsland en Luxemburg voerden de bewoners de afgelopen dagen en uren een ongelijke strijd. De vijand was niet tegen te houden: het water stond in sommige straten tot twee meter hoog, huizen stortten in, bewoners verdronken in hun eigen woning. Een rechtstreeks verband leggen tussen de ronduit apocalyptische beelden en het veranderende klimaat blijft riskant. Niet elke uitzonderlijke piek is een bewijs dat het de foute kant op gaat. Maar ontkennen dat er helemaal geen verband is, kan vandaag echt niet meer. Daarvoor zijn het aantal uitschieters de afgelopen jaren te frequent geworden. We hebben het dan niet alleen over de overvloedige regenval, volgens meteorologen zal die voortaan gemiddeld om de vijf jaar voorkomen, maar ook over lange periodes van droogte zoals vorige zomer.
Die wetenschap is allesbehalve nieuw. Al decennia weten we wat er op ons afkomt. Op plaatsen waar we ons hebben voorbereid, zijn de effecten positief. Na de historische overstromingen van 1993 en 1995 werden langs de Limburgse Maas grootscheepse werken uitgevoerd. Dijken werden versterkt en, nog veel belangrijker, de rivier kreeg er meer speelruimte in geval van nood. Was dat niet gebeurd, dan zou 2021 wellicht nog veel ergere gevolgen hebben gehad dan destijds. De klimaatverandering vraagt dus doorgedreven en volgehouden inspanningen op het terrein. Rivieren opnieuw laten meanderen, wachtbekkens aanleggen, niet langer bouwen in overstromingsgebieden. Maar tegelijk zijn al die maatregelen ook niet meer dan symptoombestrijding. Als een tandarts die een aspirine geeft tegen de tandpijn, maar nooit de onderliggende ontsteking aanpakt.
Voor structurele oplossingen kijken we in de eerste plaats naar Europa. Woensdag stelde de Europese Commissie zijn Fit for 55-plan voor. Dat moet de CO2-uitstoot tegen 2030 met 55 procent terugdringen. Een ambitieus, maar hoognodig doel, willen we fenomenen als deze niet nog meer brandstof geven. Nog te vaak wordt dat beleid afgeschilderd als bureaucratische operaties die burgers enkel op kosten willen jagen. Vliegen, autorijden, elektriciteit: het wordt allemaal duurder door de vergroening, dat klopt. Daartegenover staat wel een gigantische maatschappelijke opbrengst waar veel te weinig aandacht voor is. De vraag is immers niet meer of we de klimaatverandering kunnen terugdraaien, wel welke kostprijs we bereid zijn te betalen om de gevolgen onder controle te krijgen en de toestand vooral niet nog verder uit de hand te laten lopen.
WATEROVERLAST
Reacties: dekern@hbvl.be
PEPINSTER/VERVIERS
Vanop de hooggelegen spoorwegbedding aan het station van het Luikse Pepinster ziet de lokale brandweer hoe de Vesder en de Hogne de omliggende straten reduceren tot kolkende zijarmen. De pompiers hopen met de inzet van enkele boten, die uit Vlaanderen onderweg zijn, erin te slagen de buurtbewoners van hun daken te ontzetten en uit hun huizen te evacueren. Ook een bulldozer en
SLACHTOFFERS