De Kannibaal van Komenda

De eindzege was eigenlijk al op zak voor de Pyreneeën. De ritwinst op de Col du Portet was the icing on the cake. Donderdag kwam daar nog een lading kersen bij. De gele trui, de witte trui, de bolletjestrui en drie ritzeges. De hegemonie van Tadej Pogacar krijgt een kannibalistisch karakter. “Het geel is uiteraard belangrijker, maar mocht het kunnen reed ik elke dag in de bolletjestrui. Ik vind het de mooiste trui van de Tour.”

Journalisten horen steeds neutraal te zijn. Toen Tadej Pogacar donderdag onstuitbaar naar zijn derde ritzege snelde, voelde een buitenlandse collega toch de nood om te applaudisseren. Dat had niet gehoeven, maar het neemt niet weg dat Circus Pogacar ook door de pers wordt geapprecieerd. Na de eerste demonstratie in de Alpen noemde Tiesj Benoot de manoeuvres van Pogacar al reclame voor de wielersport.

Jan Bakelants had ook genoten en maakte de vergelijking met het veldrijden: “Als Mathieu van der Poel in de winter een zoveelste onemanshow uit zijn benen schudt, zitten we toch ook allemaal te genieten.” Zelfs als hij al elvendertig crosszeges op zak heeft, zal Van der Poel nooit een zege cadeau doen aan Iserbyt, Sweeck, laat staan Van Aert. Pogacar heeft dezelfde ingesteldheid. In de slotkilometers van Luz Ardiden plaatste Enric Mas tot twee keer toe een aanval met als doel de ritzege te nemen. Pogacar nestelde zich eerst in het wiel van Jonas Vingegaard en Richard Carapaz, maar toen hij zag dat zijn twee dichtste ‘rivalen’ het gat niet konden dichten, snelde hij spelenderwijs naar het wiel van Mas en sprintte hij in één adem naar ritwinst.

Derde ritzege

Een derde ritzege voor hun kopman stond nochtans niet in het tactisch plan van Team UAE. “Tijdens de bespreking hadden we gezegd dat een ongevaarlijke kopgroep tien minuten mocht wegrijden en voor de ritzege zou strijden”, zegt sportief manager Jose Matxin. “IneosGrenadiers had duidelijk een ander plan en hield de kopgroep binnen schot om voor ritwinst te gaan.” Het was buiten het instinct en de superbenen van Pogacar gerekend, die en passant ook de bolletjestrui meegriste. “De gele trui verdedigen was mijn prioriteit. Tijdens de rit heb ik ook nooit aan de bolletjestrui gedacht, maar het is een mooie bonus”, aldus Pogacar. “Vorig jaar mocht ik al één dag de bolletjestrui dragen en ik vond het een fantastische beleving. Het is een van de mooiste truien uit het peloton en de fans zijn er gek op. Mocht het mogelijk zijn, dan koerste ik elke dag in de bolletjestrui.”

Pogacar zit nu al aan 33 podiumceremonies deze Tour. De komende dagen komen daar nog negen stuks bij. Misschien zelfs tien als hij ook zijn zinnen heeft gezet op de tijdrit van zaterdag. Absolute hegemonie. Het inspireerde journalist David Walsh - niet de collega die applaudisseerde - tot de volgende quote: “Dit is de beste ronderenner die we hebben gezien sinds Eddy Merckx.” Walsh is nochtans een man van vele koersoorlogen. In zijn boek LA Confidential ontmaskerde hij Lance Armstrong.

Aan het begin van dit millennium hield Armstrong de tegenstand net zo onder de knoet als Pogacar dat nu doet, met dat verschil dat de Amerikaan wel een verdeel-enheersstrategie toepaste. Hij heeft er tot vandaag nog altijd spijt van, maar hij liet Marco Pantani wel de rit op de Mont Ventoux winnen. Armstrong en Pantani konden elkaar niet luchten, generatiegenoten Pogacar en Vingegaard zijn wel goede maatjes. Toch moest de Deen niet rekenen op een cadeau. “Of ik er een seconde heb aan gedacht om de ritwinst aan een concurrent te laten? Eigenlijk niet. Als je goede benen hebt, waarom zou je ze dan niet tonen? Ik vind het belangrijk om plezier te beleven in wat ik doe. Op het einde vond ik plezier in te proberen de rit te winnen.”

Properder wielrennen

Toen Team Sky het vorige decennium de Tour in een houdgreep hield, werden ze geviseerd. Sinds zijn raid op Le Grand-Bornand krijgt ook Pogacar op elke persconferentie vragen over de zuiverheid van zijn prestaties. Niet onlogisch gezien Team UAE een duister verleden met zich meedraagt. De leidinggevenden Jose Matxin en Mauro Gianetti waren destijds ook de roergangers van de Saunier Duval-ploeg, waar renners als Jose Cobo, Leonardo Piepoli en Riccardo Ricco tegen de dopinglamp liepen. Vooral de figuur Gianetti is gecontesteerd. Tour-baas Christian Prudhomme liet al optekenen dat diens aanwezigheid de koers geen deugd doet. Na het applaus kreeg Pogacar donderdag een vraag over het verleden van Gianetti op zijn bord. “Over het verleden kan ik mij niet uitspreken. Ik kan enkel uit mijn eigen ervaring met Mauro spreken. Sinds ik Mauro de eerste keer ontmoette, is hij altijd goed voor mij geweest. Ik heb ook het gevoel dat de wielersport nu veel properder is dan in het verleden. Mocht ik nu een jonge koersfan zijn, zou ik genieten van deze generatie: Bernal, Pidcock, Evenepoel, Vingegaard, Foss, Van Aert, Van der Poel... We zijn allemaal renners die aanvallend koersen. Sommige journalisten zeggen dat we begonnen zijn aan een Pogacar-tijdperk, maar ik vind dat stupide. De komende jaren zullen we nog veel mooie strijd zien in de Tour.” Kruimels en cadeautjes moeten ze van de Kannibaal van Komenda echter niet verwachten.