1 JANUARI 2002

Invoering van de euro: “Ik heb nog altijd een hoop vreemde munten”

Rond de eeuwwisseling moest de Belgische frank – het nationale betaalmiddel sinds 1832 – in fases het veld ruimen voor de euro. Het was de tijd waarin we allemaal moesten leren vermenigvuldigen (of delen) met 40,3399, want dat was de wisselkoers: 1 euro = 40,3399 frank. Vanaf 1 januari 1999 werd onze Belgische frank al een ‘verschijningsvorm’ van de euro. Bankoverschrijvingen mochten vanaf toen uitgevoerd worden in euro of nog in oude franken.

Maar op 1 januari 2002 werd de euro ook ingevoerd als chartaal geld, het tastbare betaalmiddel, de biljetten en munten in uw portefeuille dus. Twaalf van de vijftien EU-landen deden mee.

“Toch wel een speciaal moment”, zegt Sil. “Je moest gewoon worden aan nieuwe bankbiljetten en munten. Als zaak of bedrijf kon je toen al wat eerder euro’s afhalen op de bank om voorbereid te zijn op die eerste januari. Ik vind die overschakeling van frank naar euro een goeie zaak. We zaten toen met het NHC al vaak in het buitenland en dat was altijd een gedoe met geld omwisselen. Je hield altijd muntjes over. Ik heb nu nog vreemde munten liggen die nooit meer zijn teruggeraakt.”

De frank mocht nog uitbollen als betalingsmiddel tot en met 28 februari 2002.