Hartverscheurend afscheid van Cloë (11): “Rust nu maar, lieveke”

UITVAART van een immer vrolijk lijkende Cloë vertelde haar grootmoeder met gebroken stem het zo: “Rust nu maar, lieveke. De pijn was er veel te lang. Veel te lang dat je duizelig was en wankel op je benen. Ik zie je heel graag. Ik moet nu nog even hier blijven, maar bij pappie mag je nu rusten. Dat is het enige wat ik wil, dat je gelukkig mag zijn. Rust nu maar, lieveke.”