En in Limburg zweten ze het hardst.
GEZONDHEID
HASSELT
Limburg heeft zo’n 40 procent van het natuurgebied, maar niet 40 procent van het werkvolk, wat maakt dat de werkdruk bij onze Limburgse boswachters groter is dan in andere Vlaamse regio’s”, vertelt een van de terreinbeheerders die anoniem zijn verhaal doet. “Sinds de laatste hervorming twee jaar geleden, zijn de gebieden groter geworden.”
Jeroen Denaeghel, woordvoerder van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB), laat weten dat hun aantal boswachters de afgelopen jaren van 109 is afgenomen tot 85. “Die inkrimping kadert in een besparing voor de totale Vlaamse Overheid.”
Frustraties
“De regioleiders en boswachters kreunen onder het werk”, gaat de terreinbeheerder verder. “Een deel van hen is inmiddels van job veranderd of met pensioen gegaan.”
De Limburgse boswachters, die voor de goede orde zonder naam en toenaam worden vermeld, bevestigen de toenemende werkdruk en kennen collega’s die tijdelijk gestopt zijn met het werk door te veel stress of een burn-out of ermee kampen. Bij sommigen van hen schemeren lichte frustraties door. “De mensen die denken dat wij rustig met onze handen op de rug in het bos rondlopen, kunnen er niet verder naast zitten. Wij doen ons werk graag, met hart en ziel, maar de verwachtingen liggen hoog.”
Natuurinspecteurs
“De drukte hangt af van gebied tot gebied, maar het takenpakket breidt steeds meer uit”, klinkt het bij een van de boswachters zelf. “Een derde van de taken gebeurt digitaal, zoals databanken invullen en rapporten opstellen. Daarnaast moeten we ook wetenschappelijke uitleg kunnen geven, in dialoog gaan met burgemeesters en bezoekers, enzovoort. Met 38 uren op een week kom ik bijlange niet toe. Soms ben ik tot 60 uren in de weer.”
Jeroen Denaeghel (ANB): “Momenteel stellen we geen langdurige uitval bij onze boswachters vast, er is zelfs een lager ziekteverzuim ten opzichte van andere ANB-afdelingen, maar we ontkennen niet dat de werkdruk hoog ligt. Sinds de coronacrisis is de recreatie in de natuurgebieden toegenomen, wat voor extra belasting bij de boswachters zorgt. Ook de digitalisatie van veel administratie processen zorgt voor extra werkdruk.”
“Vroeger hield de boswachter zich ook bezig met bossen die niet van Natuur en Bos waren”, gaat Denaeghel verder. “Dat is nu niet meer het geval. Natuurinspecteurs en beleidsadviseurs nemen die taak nu voor hun rekening. Dat heeft een positieve invloed op het terrein.”
Straks gaat een groot deel van de Limburgse boswachters met pensioen. Opvolging is er. De groep geschikte kandidaten is klein, maar wel bekwaam. “Het is misschien een idee om de toekomstige boswachters nu al met ons te laten meelopen, zodat ze het reilen en zeilen kennen”, besluit een van de oudere boswachters.