Tien maanden na overstromingen: “Nog elke week naar Wallonië om huizen op te knappen”
Tientallen Limburgers trokken zondagnamiddag naar Wallonië om er een mensenketting te vormen als steun voor de slachtoffers van de overstromingen.
OVERSTROMINGEN
BREE/NESSONVAUX
Midden juli vorig jaar werd Wallonië getroffen door nooit geziene overstromingen: 41 mensen lieten het leven, ruim 38.000 huizen raakten beschadigd. Tien maanden na het drama werd zondagnamiddag in het getroffen gebied een mensenketting gevormd om de slachtoffers te steunen. Ook tientallen Limburgers waren zondag een schakel in die ketting, die liep over een afstand van 30 kilometer langs de Vesder, de rivier die vorige zomer uit haar oevers trad en immens veel ravage aanrichtte. “We vormden met een twintigtal mensen uit Bree en omstreken mee de ketting in Nessonvaux, een gemeente langs de Vesder in de provincie Luik”, zegt Myrese Jaspers uit Bree. “Ook inwoners van Nessonvaux zelf deden mee met de mensenketting. Voor velen van hen was het een heel emotioneel moment.”
Myrese en haar man hebben een band opgebouwd met Nessonvaux en deelgemeente Trooz. “Onmiddellijk na de overstromingen zijn mijn man en ik naar hier gereden omdat hier amper hulpverlening was. Beide gemeenten waren bijzonder zwaar getroffen. Heel veel huizen waren er vernield. Tot op vandaag is de ravage nog goed te zien. In sommige straten staan er zelfs nog autowrakken op elkaar gestapeld.”
Geschonken keukens
Tien maanden na het drama gaan Myrese en haar man nog altijd wekelijks met een camionette naar Nessonvaux en Trooz. “Meteen na de ramp brachten we vooral poetsmateriaal en hebben we wekenlang geholpen met de opkuis”, zegt Myrese. “De maanden daarna zijn we gestart met het inzamelen van allerlei spullen, zoals kleding en elektrotoestellen. Twee keer per week reden we naar ginder om ze te bedelen. Momenteel helpen we de inwoners vooral met de herinrichting van hun huizen. Van heel wat woningen schiet amper nog iets over. Daarom gaan we in Limburg op zoek naar mensen die hun oude badkamer of keuken wegdoen. We breken die af en bouwen ze dan opnieuw op in de getroffen huizen in Nessonvaux en Trooz. Vorige week nog hebben we drie slaapkamers en een badkamer ingericht bij een jonge, alleenstaande moeder met twee kinderen. Ze was ons zo dankbaar dat zij en haar kinderen eindelijk opnieuw een bed hadden om in te slapen. Ook hebben we een geschonken keuken uit As en een badkamer uit Kinrooi opnieuw opgebouwd bij getroffen gezinnen in Trooz en hebben we een keuken geplaatst in het zwaar getroffen schooltje van Trooz. Mijn man en ik doen dat trouwens niet alleen. We krijgen de hulp van heel wat vrijwilligers uit verschillende Limburgse gemeenten.”
Kolenkachel
Myrese heeft in de getroffen gebieden al heel veel miserie gezien. “We zijn nu bezig met de heropbouw van een huis van een gezin in Trooz dat totaal vernield is door de overstromingen. Het gezin heeft eerst in een taverne gewoond en verblijft nu in een sociale woning. We hebben in hun huis ondertussen een keuken geplaatst, maar ook bedden, een diepvries en een frigo. Toch zal het wellicht nog meer dan een jaar duren vooraleer ze effectief opnieuw in hun huis kunnen trekken”, zegt Myrese. “Ook heel schrijnend is het verhaal van een jongeman die zijn huis door de overstromingen totaal vernield zag. De ramen en deuren zijn kapot en al zijn meubels zijn verwoest. Tien maanden na de ramp leeft hij nog altijd op zand, omdat zijn vloer is weggespoeld. De winter is hij moeten doorkomen met enkel een kolenkachel. Elke week hebben we hem kolen gebracht, zodat hij niet zou bevriezen in zijn huis. Voor de heropbouw van zijn woning krijgt hij van de verzekering 12.000 euro, maar dat is veel te weinig. Van andere bewoners hoor ik dat er zelfs nog geen verzekeringsexpert is langs geweest, waardoor zij nog altijd niet kunnen beginnen met het opruimen van hun huis. Er is hier zoveel menselijk leed en buiten de hulp van vrijwilligers worden die mensen volledig aan hun lot overgelaten. Heel triestig.”