Fierheid moet overheersen
Royale Union SaintGilloise. Twééde. Niemand die het bij het seizoensbegin had durven voorspellen, maar ’t is verdikke oververdiend. Union is meer dan Brighton B. Het is een verrijking. Voetbalminnend België had Union meer gegund. Een happy end van het sprookje, met de landstitel, maar wat ons betreft is het ook nu een fantastisch seizoen geweest. Tuurlijk mag er ontgoocheling zijn - als je er zo dicht bij bent, moet het zelfs een beetje pijn doen -, maar bovenal moet Union fier zijn op wat het wist te verwezenlijken. Het tartte alle wetten van het moderne voetbal. Niet met miljoenenaankopen, wel met teamspirit en vechtlust.
Union was charmant. Op vele vlakken. Met zijn nostalgische stadion. Met zijn fenomenale supporters - ook in het Lotto Park maakten zij sfeer. Met zijn persbeleid: op Union is iedereen beschikbaar voor een interview. Met zijn dynamiek - herinner u hoe de spelers op KV Mechelen hun coach Felice Mazzu een hart onder de riem staken nadat zijn mama overleden was. Maar evengoed met het voetbal: op Union was een match nooit saai. Was het altijd sprankelend? Dat niet. Maar het was wél entertainend.
We mogen niet alleen Union als collectief complimenten geven, want ook de individuen maakten indruk. Van der Heyden en Vanzeir schopten het tot bij de nationale ploeg. Undav scoorde op Anderlecht zijn 26ste goal. Nielsen geniet belangstelling uit de grootste competities. Moris hield de ene clean sheet na de andere. Mitoma en Machida zijn sterren in Japan. En Mazzu is af van de (foute) stempel dat hij het niet kan aan de top.
Vier keer heeft Union dit seizoen Anderlecht verslagen. Leest u die zin gerust nog een keer. Het toont aan dat het succes allerminst toeval is: anders lukt dat niet. Het is een terechte vraag: is het verhaal van Union duurzaam? In het Dudenpark is men ervan overtuigd van wel. Het zou nochtans kunnen dat het volgend seizoen al een pak minder is, als de sterkhouders weg zijn - ja, die mannen gaan vertrekken.
Al zeker van Europa League
Het zijn zorgen voor later. Union moet eerst genieten van zijn verwezenlijkingen - Mazzu gaf prompt vier dag vrij - en niet te veel tobben over die gemiste eerste plek. Union was formidabel, dat moet de conclusie zijn, met als beloning dus Champions Leaguevoetbal. Een trip naar Benfica, Marseille of Rangers in augustus is een mogelijkheid, er is nu al zekerheid van minstens de Europa League.
Wat als Vanzeir die penalty tegen Club gemaakt had?
Sorry, hadden we niet mogen opmerken... Het positieve moet overheersen.
ANDERLECHT: Van Crombrugge (5), Murillo (3), Delcroix (5), Hoedt (6), Gomez (5), Arnstad (5), Kana (5), Cullen (6), Amuzu (5), Kouamé (4), Zirkzee (5). UNION: Moris (6), Van Der Heyden (7), Kandouss (7), Burgess (7), Lapoussin (7), Teuma (6), Nielsen (7), Lazare (6), Mitoma (7), Undav (6), Vanzeir (6). VERVANGINGEN: 52’ Arnstad door Verschaeren(4), 69’ Kana door Olsson(5), 77’ Teuma door Puertas, 77’ Teuma door Nieuwkoop, 82’ Amuzu door Refaelov, 88’ Van Der Heyden door Bager, 88’ Van Der Heyden door Marcq, 90’ Lazare door François. DOELPUNTEN: 2’ Mitoma 0-1, 50’ Undav 0-2. GELE KAARTEN: 6’ Hoedt, 21’ Kana, 48’ Van Der Heyden, 51’ Burgess.
RODE KAART: 88’ Murillo.
TOESCHOUWERS: 19.000.
SCHEIDSRECHTER: Van Driessche (7).