Wegenwerken geven Italiaans restaurant de doodsteek na corona
Het voorjaar van 2020 begon goed voor Vincenzo Riggio en Claudia Haesen uit Lanaken. Na jaren van plannen en voorbereidingen kon hun restaurant Osteria Ortigia aan de Tournebride open. Voor Vincenzo was het een jongensdroom die uitkwam. Als kleine jongen liep hij al rond in Il Giardino, de top zaak van zijn vader en oom in Maastricht. Op 3 april 2020 wilde Vincenzo zijn eerste klanten ontvangen. Maar enkele weken voordien was de coronapandemie uitgebroken en net als veel andere sectoren moest de horeca onverbiddelijk dicht. “We waren nog niet begonnen of we moesten al anderhalve maand toe”, zegt Vincenzo. “In juni mochten we weer open, één topmaand. Daarna moest overal anderhalve meter tussen. Dat was niet rendabel. Uiteindelijk waren we in 2020 amper vier maanden open. Als beginnende zaak is dat een nachtmerrie.”
Ook in 2021 volgden de lockdowns elkaar op. Pas in mei kon de horeca weer open, opnieuw met een waslijst aan restricties. “Pas in het najaar zijn we echt op volle toeren beginnen draaien. Al snel kregen we goede recensies en zat de zaak goed vol. Onze klanten waren enthousiast en eindelijk leek alles goed te gaan.”
Verkeersinfarct
Maar dit voorjaar kregen Vincenzo en Claudia een brief in de bus van Wegen en Verkeer: van begin maart tot eind mei zouden er openbare werken starten aan het kruispunt van Tournebride en de Reistraat. Met als gevolg dat de parking en ingang van Osteria Ortigia slecht bereikbaar waren. Daarbij zorgden de wegenwerken ook wekenlang voor een verkeersinfarct. Bovendien duurden de werken langer dan gepland en kwamen er heel wat problemen bij kijken. Vincenzo moest noodgedwongen zijn zaak tijdelijk sluiten en klanten ontvangen in zijn vaders zaak in Maasmechelen, Al Mulino. “We zaten midden in een bouwwerf, zonder parking en met gaten voor onze deur. Per sms vertelden we onze klanten hoe ze ons toch konden bereiken maar steeds vaker haakten die af. Een parking vinden in de buurt is ook geen evidentie. Borden zijn ook niet geplaatst, zelfs een deel van ons clienteel uit Lanaken wist niet hoe ze tot bij ons konden geraken.”
Geen vlees op de ribben
Uiteindelijk ontvingen Vincenzo en Claudia een standaard hinderpremie van 2.000 euro. “Maar wat is dat op drie maanden hinder?
Daar kan je net een deel van de huur mee betalen. Half mei hebben we moeten samenzitten met de boekhouder. Onze omzet was helemaal gekelderd. Zonder die wegenwerken hadden we de moeilijke coronastart nog te boven kunnen komen. We hadden de naam, een mooie zaak en goede recensies. Allemaal stukgemaakt door openbare werken.” Momenteel is de zaak in faling. Vincenzo en Claudia zijn veel geld kwijt waardoor een doorstart niet mogelijk is. “Corona was er voor iedereen, maar wij hadden nog geen vlees op onze ribben. Het doet pijn om zo af te sluiten maar we kijken vooruit, met opgeheven hoofd.”