Zin ontnemen

Alles went, zelfs oorlog, zeker als die oorlog zich afspeelt op veilige afstand. De eerste weken volgden we de troepenbewegingen in Oekraïne als waren het de dagelijkse coronacijfers, vandaag is de oorlog nog het vierde of vijfde punt in de nieuwsuitzendingen, verdwenen van de voorpagina’s. Nochtans gaat de massamoord op burgers in Oekraïne onverminderd voort. Stad na stad, dorp na dorp, wordt het land vernietigd. Wij keken ondertussen naar de oorlog tussen Johnny Depp en Amber Heard.

In de Donbas nadert de oorlog een beslissende fase. Het Russische leger heeft er zijn toevlucht genomen tot een beproefde tactiek: de massale inzet van artillerie. “Artillerie is de god van de oorlog”, zei Jozef Stalin ooit. Eerst alles platgooien, dan oprukken. De onophoudelijke beschietingen eisen hun tol. Tot op vandaag zijn er ruim 10.000 Oekraïense militairen gesneuveld, meer dan 4.000 burgers kwam om. De Oekraïners luidden afgelopen weekend de noodklok. De soldaten zijn uitgeput, materiaal en munitie raken op.

Het Oekraïense leger is vandaag meer dan ooit afhankelijk van Westerse wapenleveringen, maar met het voortduren van de oorlog raakt het westen oorlogsmoe. Er wordt te weinig geleverd, en te traag. Ook de eensgezindheid ebt weg, tot groot ongenoegen van de landen die aan den lijve ondervonden hebben wat het is om onder het juk van Moskou te leven. Terwijl ze zich in Duitsland suf debatteren over de levering van wapens, riep de Franse president Macron op om Rusland niet te vernederen. Hoe zouden de Fransen gereageerd hebben als Churchill en Stalin gezegd hadden: we moeten met Hitler onderhandelen, we mogen hem niet vernederen?

Poetin blijft het westen inmiddels uit elkaar spelen. Telkens als de tsaar in spe de woorden ‘escalatie’ en ‘kernwapens’ uitspreekt, doen wij het collectief in de broek. Openlijk wordt gepleit voor Oekraïense toegevingen, Poetin moet de indruk krijgen dat hij iets gewonnen heeft. Oekraïne moet er zich bij neerleggen dat het een deel van zijn grondgebied verliest in ruil voor vrede, alsof een Russische bezetting iets met vrede te maken heeft. Misschien last Poetin, als hij de Donbas helemaal in handen heeft, een pauze in om zijn troepen op adem te laten komen en de bezetting te consolideren. Maar hij zal niet ophouden. Hij zal het Westen blijven destabiliseren en ondertussen zijn volgende stap voorbereiden. Wat zijn ultieme doel is, weten we ondertussen. Het is ook in ons belang dat Oekraïne deze oorlog wint en Poetin de zin wordt ontnomen om ooit nog een tank in onze richting te sturen.

Reacties: dekern@hbvl.be