Oekraïense vluchtelingen Inna en Yuliia terug naar Kiev
Nu het rustiger is in delen van Oekraïne keren hier en daar Oekraïense vluchtelingen terug naar hun thuisland. Zo ook Inna (44) en haar dochter Yuliia (16) uit Kiev, die drie maanden verbleven bij Lucien en Willy uit Lanaken. “Het afscheid dinsdag was emotioneel”, zegt Willy.
Kort na de uitbraak van de oorlog in Oekraïne stelden Willy van den Heuvel en haar man Lucien Borkes uit Lanaken zich kandidaat om thuis Oekraïense vluchtelingen op te vangen. “Via de christelijke organisatie Gave Veste hadden we eerder al vluchtelingen uit Afghanistan en Iran opgevangen, dus we hadden er enige ervaring mee”, vertelt Willy.
Op 14 maart ontvingen Willy en Lucien thuis de Oekraïense Inna (44) en haar zestienjarige dochter Yuliia uit Kiev. “Yuliia heeft een meervoudige beperking. Ze is blind aan één oog en heeft aan haar andere oog maar zestien procent zicht. Ze is ook motorisch en verstandelijk beperkt. Ze hadden ons dat op voorhand gezegd, maar dat was uiteraard geen probleem.”
De man van Inna en hun 22-jarige zoon bleven in Kiev. “Haar man mocht het land nochtans verlaten omdat hij een dochter met een handicap heeft. Maar hij is gebleven om zijn land te dienen. Samen met zijn zoon bemande hij een wachtpost in Kiev.”
Inna en Yuliia hadden het de afgelopen drie maanden heel erg naar hun zin bij Willy en Lucien, die twee geadopteerde kinderen hebben, Joël (27) en Mirte (25), die al het huis uit zijn. “Inna en Yuliia kwamen hier aan met slechts drie kleine zakjes bagage. Daarop hebben we een oproep gedaan voor spullen voor hen. De reacties waren overweldigend. Mensen brachten kledij, schoenen, toiletartikelen, tot zelfs een fiets toe”, zegt Willy. “Inna en Yuliia hadden hier thuis ieder een aparte slaapkamer en een van de kamers hadden we ingericht als een kleine living. ’s Morgens en ’s middags kookten ze voor zichzelf, ’s avonds aten we allemaal samen. Dat was altijd heel gezellig.”
Inna en Yuliia probeerden zich ook meteen te integreren in ons land. “Samen met het CLB zijn we op zoek gegaan naar een geschikte school voor Yuliia. Uiteindelijk kon ze in De Wissel in Genk terecht, een school voor buitengewoon onderwijs. Ze ging daar heel graag naartoe. Elke ochtend stapte ze zingend op de bus. Yuliia is ook een goede zwemster. In Sportoase in Lanaken kreeg ze zelfs een eigen baan om te trainen. Yuliia was daar heel dankbaar voor. Inna is in Kiev lerares Engels. Ze heeft vanuit Lanaken nog online les gegeven aan haar leerlingen in Kiev. Ook heeft ze Nederlandse lessen gevolgd.”
Bom
Dagelijks hielden Inna en Yuliia contact met het thuisfront. “Inna belde elke dag met haar man en zoon. Dat was niet altijd gemakkelijk. Toen Inna en Yuliia nog maar één dag hier waren, kregen